Goede smaak

Met brood en wijn mogen wij stilstaan bij de hoogste daad van Liefde ooit.
Ieder zijn ding natuurlijk, maar persoonlijk heb ik daar niet per se een kerkgebouw of lange tafel voor nodig. Ook geen wachters in zwarte pakken. Geen zilverservies en dure port.
Overigens, bij de meeste tafel-van-de-Heer vieringen valt bij mij op de één of andere manier de wijn nooit zo in de smaak. Maar oké, die wonderlijke mostwijn uit het jaar 30 zal nooit meer overtroffen worden..
Punt is dit; is smaak echt belangrijk?

Picasso zei: "Goede smaak is de grootste vijand voor pure kunst".

Daar zit wat in. Zodra je namelijk denkt dat alles perfect moet zijn en de 'goede smaak' moet hebben om mooi te zijn, is de schoonheid er al vanaf.. Want alles wordt dan geperfectioneerd en gecultiveerd.

Het doet me denken aan God. Ik bedoel; zou God smaak (voorkeur) hebben? Nee, niet of iets lekker is, God weet wel wat lekker is, maar of wìj mooi of 'goed' genoeg zijn?

Ieder mens is anders, maar God houdt van ons allemaal. Toch?..


De mensen die in de Bijbel beschreven staan, ook wel bijbelfiguren genoemd, waren niet bepaald rolmodellen.

Nee, de bijbel staat bomvol met idioten, rare zaken, en vreemde snuiters ...
Maar ja, wat is vreemd hè? Weet je? God pakt alle troep, al je fouten en rotzooi uit je leven op, en Hij maakt er een wonderschoon kunstwerk van. Sieraad in plaats van as.
~ Jesaja 61:1-4.

Als God net zo gecultiveerd, net zo gekunsteld was als heel veel christenen wensen dat Hij is,

zou Hij nutteloos zijn voor het Christendom ...
Maar God, is God.
Almachtig en ongekunsteld.

God werd mens van vlees en bloed en hart, in de persoon van Jezus Christus. In Hem, werd àlles vervuld. Hij heeft alle schuld betaald.

Mocht je verwachten dat de Bijbel een antwoord heeft op al je levensvragen? -- dan kun je uiteindelijk zwaar teleurgesteld raken ...

Wanneer wij in ons gebed zoeken naar mooie woorden in de hoop dat ons gebed bij mensen en God 'in de smaak' valt, houden we Hem voor de gek.

Wij hoeven geen indruk te maken op God.
Gelukkig kan dat niet eens ..

God heeft ook geen goede dag nodig, om ons lief te kunnen hebben. Hij houdt allàng van je! Meer dan wie ook in de wereld.
Dus probeer niet goed te zijn, maar van God te zijn ..

   bé God's ,
        ~ |-| /-\ |\| S


Hierbij kun je lezen: Matteüs 6:5-8 en Marcus 14:23-25.

Fakebook

Het gebeurt heel soms dat ik zinloos zit te 'facebooken'. Of is dat een pleonasme? ;-)
Wellicht voor sommigen herkenbaar. Je kijkt bij een vriend en verdwaald (gluurt) zomaar in het web der vrienden van vrienden..
Wat mij dan verbaasd is het nogal hoge gehalte aan de-werkelijkheid-mooier-maken-dan-het-is of je-beter-voordoen-dan-je-bent. Doen we allemaal aan mee.
Helemaal niets mis met een gelukkig gezinnetje natuurlijk. Ook niet met het geluksgevoel wat dat hopelijk met zich meebrengt.
Maar het leven wordt geregeld mooier gemaakt dan het in werkelijkheid is, niet? Want feitelijk is dit leventje niet heel veel meer dan zuchten, eten, struikelen, drinken, kreunen en steunen.
Waarom dan die perfect pictures?

Van vrij en baptistisch tot retro reformatorisch: De 'perfecte plaatjes' vliegen ons om de oren.

Moet mijn lach vaak enigszins inhouden bij het voorbijkomen van weer een staatsieportret-achtige foto die in eerste instantie "voor opa&oma" bedoeld leek te zijn. Maar niet lang na moment van opname schoppen ze het tot een post op facebook inclusief de nodige like's. Sommige mogen zelfs tijdelijk dienst doen als omslag.

Henk & Inge
Je weet wel, plaatje van 'Hendrik & Inge'. Samen op de foto met hun 2 tot 4 kinderen, waarvan de één nog meer van Polo Ralph Lauren of Tommy Hilfiger aanheeft (of is dat alweer zóó 2008?) dan de ander..
Hij kalend maar stralend in de door zijn vrouw uitgekozen lichtgroene polo met geborduurd nummer en enkele nietszeggende Engelstalige termen. Eronder een kobaltblauwe skinny broek.
Zij met glossy lippen en een glossy in de hand en een iets te grote zonnebril zwevend op een dak van geverfde haren. Je kent het wel. Net echt ..
Overigens heb ik hier geen voorbeeldfoto van hoor, anders zou ik dit niet durven verzinnen.

Liken
't Is eigenlijk best triest hè. We liken soms een post van een facebookvriend, omdat een andere vriend dat ook reeds deed. Want stel dat die ene vriend nu denkt: hé, hij/zij liked dit niet.
Zìj liked mijn opmerking, dan zal ik maar haar fotootje liken...

Wij leven in een tijd dat de toneelschool overbodig 'liked' te zijn geworden.
Spelen we dankzij onze digitale wereld alias "sociale media" meer toneel dan ooit?

Genieten!
Wat ook opvalt: "GENIETEN" lijkt het toverwoord van deze digitale eeuw. Waarvan ik overigens iedere dag meer zeker ben dat het de laatste (volle) eeuw dezer aarde is..
"Heerlijk genieten", luidt menig tweet of onderschrift.
Van een roseetje (of is dat alweer zóó 2007?) op een terrasje wat "gepakt" schijnt te zijn tot een dagje Utrecht, een boottochtje of een HEERlijke worshipavond. Alles wordt gedeeld.

Best grappig allemaal hoor, en niks mis met genieten van het leven. Maar waarom vermoeien wij elkaar eigenlijk met al deze onzin? Genieten we met ons hart net zoveel als de iPhonefoto moet doen geloven?..

Hoe dan ook:  never picture perfect

ps: zou facebook niet wat spannender worden als er ook gedisliked kan worden? Zou mij wel liken ;-) Grapje, dat zou natuurlijk een ramp worden..

Pijn

Heb de laatste maanden weer vreselijk veel pijn. "Pijn in mijn lijf".
Pijn went niet. Nooit. Geen dag. Geen uur. Helaas is er weinig aan te doen. Enkel eens een extra dosis pijnstillers. Botpijn, zenuwpijn vanuit het centrale zenuwstelsel, spierpijn.
Het blijft niet bij pijn alleen. Was dat nog maar zo. Naast de pijn ben ik ook vaak ziek. Wordt bijna dagelijks wakker met een raar grieperig gevoel, te vaak ga ik er ook weer mee naar bed..
Tevens ben ik altijd vermoeid waarbij de letters "moe" niet recht doen aan het gevoel van uitputting.

Eind 1999 werd ik gediagnosticeerd met ME en Fibromyalgie. Moest ik mee leren leven zeiden de artsen. In 2005 kwam daar de diagnose Ziekte van Lyme bij.
Mijn ziek-zijn is na 9 jaar rechtszaken en strijd nooit erkend door het UWV. Voor degene die dit orgaan niet kennen; moet je ook niet willen. Samenvattend: Kil en corrupt.

Waarom dit blogje?
Wil graag uitleggen dat dit soort aandoeningen en chronisch ziek-zijn niet uit te leggen is... Soms is er nauwelijks mee te leven. Voornaamste boosdoener? Onbegrip.
Er zijn altijd mensen die menen dat het deels of geheel aan jezelf ligt. Overigens zijn dit 9 van de 10 keer degenen die hun leven lang al kerngezond zijn.

Daarmee kom ik tot de kern van dit blogje: Ditzelfde principe zie ik helaas terug in Christenland. De broers en zusjes in de Heer die mij doorgaans het meest bemoedigen zijn niet degene die zo graag voor mijn genezing wensen te bidden. Nee, het zijn de enkelingen die middenin de omstandigheden een arm om mijn schouder leggen en bidden voor kracht en troost. Meehuilen. Meelachen is easy. Maar mee-lijden, dat wordt een heel ander verhaal ..

Toch geloof ik dat de grootste zegen ìn de gebrokenheid ligt

Helaas begrijpen de wonderzoekers en wondergoeroes van deze eeuw hier kennelijk bar weinig van.
Zij lijken maar één ding te willen: Een gezond en gelukkig leven. En wel hier & nu!

Deze lieden verwarren dit ook nog eens met Het Koninkrijk. Met alle gevolgen van dien.
Ze selecteren hun favoriete teksten en herschrijven de rest.. Oprechte christenen raken uiteindelijk verward door de valse boodschap van "de Heer wil je genezen", die ook in ons land steeds populairder wordt.
Maar het genezingsevangelie is de grootste leugen in Christenland. Het maakt meer kapot dan het Lichaam lief is.

Nee, pijn went nooit. Maar achter al het fysieke lijden is er een groter verdriet, namelijk de leugens van de 'wonderdoeners' ..

Gezond of ziek, pijn of niet, alleen of getrouwd: Laten wij elkander zegenen met liefde en meelijden en samen uitzien naar de hemel waar Jezus is en geen pijn en verdriet meer zijn zal. Dan zouden we toch nu al een stukje dichter bij de hemel zijn?
Over Koninkrijk gesproken ...
 

p.s.
begin 2014 zijn er twee diagnoses bijgekomen: Astma + de zogenoemde zenuwaandoening Dunnevezel neuropathie.

De geringe last die we tijdelijk te dragen hebben, brengt ons een eeuwige luister,

die alles omvat en alles overtreft.

Wij richten ons niet op de zichtbare dingen maar op de onzichtbare,

want de zichtbare dingen zijn tijdelijk,

de onzichtbare eeuwig.

―2 Kor. 4:17,18

Eenzaamheid

Ik weet niet hoe en waarom maar ik heb iets met Eenzaamheid.

Een overigens niet gezochte eenzaamheid, maar een trouwe metgezel op de onverwachte wegen van dit leven.

Wanneer je alleen leeft ben je vaak eenzaam. Toch is dat slechts een gevoel, dacht ik.
Want laten we eerlijk zijn, ergens diep vanbinnen voelen wij ons allemaal eenzaam.

Zou het zo kunnen zijn dat deze eenzaamheid voortvloeit uit een soort ingeboren heimwee?
Kan niets anders zijn dan ons collectieve heimwee naar het Paradijs.

Een universeel verlangen naar volmaakte vrede.

“If we find ourselves with a desire that nothing in this world can satisfy, the most probable explanation is that we were made for another world.”  ―C.S. Lewis.

Eenzaamheid wordt versterkt door pijn: Fysieke pijn die niet ervaren wordt en kàn worden door de mensen om je heen. Of door geestelijke pijn, die niemand anders kan voelen dan enkel jijzelf.
Of wanneer het water tot aan je lippen komt staan in deze tijd van economische crisis.
Gevoel van eenzaamheid wordt versterkt wanneer je niet meer bij datgene kunt komen waar je het meest van houdt.

Eenzaamheid kent maar 1 loyale reisgenoot: Jezus.
Loop met moedige stappen het Onbekende tegemoet. Probeer zo dichtbij te komen als maar mogelijk is. Raak de Liefde aan. Wandel dan weer terug in het besef dat enkel de Eeuwige je kan omarmen met een eeuwige liefde. ―Jeremia 31:3.
En heb de moed om uit te delen.
Als God zwijgt, geef dan niet op. Want wanneer je aardse dromen uitéén lijken te spatten, wordt een hemelse droom (pas) zichtbaar ...

All the hearts who are content
And all who feel unworthy 
And all who hurt with nothing left
Will know that You are holy