Voorlopig Einde van mijn weblog

Hoi allemaal,
vooralsnog stop ik met deze weblog, hold me Jesus.
Wellicht komt er in de toekomst een doorstart. Maar voorlopig niet.
Hartelijk dank voor het meelezen en jullie reacties!

Wens iedereen alle Goeds,

   ―|-| a n s

"This world is not my Home"

Serie-Hymnen #20

This world is not my Home - 1937, 1965

Woorden en mogelijk ook de Muziek: Albert E. Brumley, 1905 - 1977

"Deze allen zijn in het geloof gestorven.
Zij hebben de vervulling van de beloften niet verkregen,
maar hebben die vanuit de verte gezien en geloofd en begroet,
en zij hebben beleden dat zij vreemdelingen en bijwoners op de aarde waren."

―Hebreeën 13:11

Een hymne die mij een weemoedig gevoel geeft. Beter gezegd: Een diepe heimwee. Heimwee naar een plek waar ik nooit geweest ben.. Dit lied bezingt de diepste verlangens van mijn hart.

Hier beneden is het niet. Wij reizen door deze wereld. Door het tijdelijke leven heen. Maar we zijn op weg naar de hemel. Naar de eeuwigheid waar geen klok meer tikt. Waar geen pijn, verdriet en dood meer zijn zal. Het leven is een reisje, op weg naar de eeuwigheid. Een bijwoner op aarde weet dat deze wereld zijn/haar thuis niet is. En nooit was..

Vandaag voel ik mij meer dan ooit een bijwoner. Niet op mijn plaats op deze plek. Deze wereld is niet mijn thuis. Meer dan ooit niet mijn thuis. Ik verlang naar Huis! Meer dan ooit.

Het verhaal achter het lied is het verhaal van ene Albert E. Brumley. Hoewel de hymne deels al eerder bestond is Brumley de naam die meestal vermeld wordt bij de schrijver van dit lied. Jaar: 1937.

Albert Brumley

De schrijver was in zijn jonge jaren een katoenplukker in Oklahoma, net als zijn vader. Een eenvoudig gelovige man van eenvoudige komaf. Dat is misschien wel het belangrijkste feit. Eenvoud met eer verkrijgt namelijk altijd een diepe rijkdom.

Brumley zou uiteindelijk ruim 800 liedjes schrijven in zijn leven. Zijn songs werden gezongen door o.a. Elvis Presley, Ray Charles, Johnny Cash, etc. Het Smithsonian Institute noemde Brumley de meest invloedrijke blanke schrijver van gospelliedjes van vóór de Tweede Wereldoorlog. Zijn zoon Tom maakte furore als Steel gitarist en speelde samen met wereldsterren. Dit laatste terzijde natuurlijk, want dat staat eigenlijk vrij ver van de inhoud van dit intens mooie lied. Hoe dan ook, de Brumley's waren een muzikale familie.

Albert Brumley is bijvoorbeeld ook de schrijver van de bekende (bluegrass) hymne "I'll Fly Away". Hier door Joey Feek; ontdek haar verhaal eens... Zij overleed vorige maand aan kanker.

Een meer gedetailleerde Engelse omschrijving van het leven van Albert Brumley vind je hier.

Kerkje in Missouri die Brumley jarenlang op zondag bezocht

Laat ons schatten verzamelen in de hemel. Daar waar geen roest huist, maar schijnend goud eeuwig schittert.

"This world is not my home,
I’m just a passing through;

My treasures are laid up
Somewhere beyond the blue.

The angels beckon me
from heaven’s open door,

And I can’t feel at home
in this world any more."

      

This world is not my Home door Anabaptisten

en hier door mijn toekomstige buurman :)

   ―|-| a n s

"I Love to Tell the Story"

Serie-Hymnen #19

I Love to Tell the Story - 1866

Woorden: A. Katherine Hankey, 1834 - 1911
Muziek: William G. Fisher, 1835 - 1912

"En dan zullen ze de Zoon des mensen zien komen in de wolken,
met grote kracht en heerlijkheid."

―Markus 13:26

Dit is het verhaal van de Clapham Sect en een vrouw met de naam Katherine Hankey.

In het midden van de achttiende eeuw kwam in Engeland de Evangelical Movement op gang. Met de bedieningen van bijvoorbeeld John en Charles Wesley en George Whitefield.
Zij predikten de Rechtvaardiging-door-geloof-alleen. In diezelfde eeuw werd echter enkel nog de lage- en middenklasse met deze boodschap bereikt. Tegen het einde van de negentiende eeuw begon deze beweging ook eindelijk invloed uit te oefenen op en vanuit de upper class. Een bekende groep gelovigen uit de upper class was een groep die bekend stond als de "Clapham Sect". Vernoemd naar Clapham, een elitaire wijk in het zuidwesten van Londen van die tijd.

Tekening van de Clapham Sect

Eén van de bekendste inwoners van Clapham en tevens lid van de Clapham Sect was William Wilberforce. De latere staatsman en groot voorvechter van afschaffing van de slavernij. (Voor meer inzicht hierop is het goed om eens de film Amazing Grace te kijken.)

William Wilberforce

Hoewel destijds redelijk verguist hebben zij, de Clapham Groep, de Westerse (christelijke) wereld beduidend veranderd.

De groep bestond uit rijke filantropen, Bijbelstudie-studenten en andere oprechte christenen. De mannen van de Clapham Sect zette al hun talenten vrijwillig in om het Evangelie te verspreiden. Geld mocht hier bij voorkeur geen blokkade zijn. Ze gaven vrijgevig en bleven tevens vaak ook nog lid van de Anglicaanse Kerk. Speerpunt in hun bediening was de persoonlijke bekering en leiding van de heilige Geest. De rituelen en tradities van de kerk speelden voor hun geen belangrijke rol (meer).

De Holy Trinity Church in de Clapham Common, Londen.

De kerk waar Wilberforce met de Clapham Sect hun diensten hielden,

zie hier.

Binnen deze beweging waren vele invloedrijke mannen, inclusief leden van het Parlement welke zeer begaan waren met de armsten in het Verenigd Koninkrijk. Er wordt gezegd dat er geen andere groep binnen het Anglicisme zó'n grote invloed heeft gehad als de Clapham Sect.

Arabella Katherine Hankey, de schrijfster van deze hymne, werd geboren in 1834 als dochter van een rijke Engelse bankier. Hoewel haar familieleden prominente leden waren van de Anglicaanse Kerk, werden zij altijd geassocieerd met de evangelische stroming binnen deze kerk. Ook Katherines vader was een prominent persoon in de Clapham Sect.

Op haar achttiende begon Katherine met het opzetten van zondagsschooltjes door heel Londen. Met name bedoeld voor de jonge vrouwen (meisjes) die in de fabrieken werkten. Overigens waren zowel arm als rijk welkom. De zondagsscholen waren klein maar hadden toch een grote invloed op jongeren door heel Londen heen. Met als gevolg dat velen zich ijverig gingen inzetten als christelijk werker of zendeling.

Katherine begon daarnaast steeds meer te schrijven en de opbrengst van haar schrijfwerk werd gebruikt om buitenlandse zending-activiteiten te ondersteunen. Inspiratie om het geld hiervoor te bestemmen was haar broer die missionaris was in Afrika. Later werd deze motivatie nog groter toen zij haar broer in Afrika bezocht omdat hij ziek was. Toen zij met eigen ogen het zendingswerk van nabij zag kreeg Katherine een passie voor zending in verre landen.

In 1866, toen Katherine 30 jaar was, werd ze vrij ernstig ziek. (Niet bekend welke ziekte). Haar dokters adviseerden haar alle activiteiten te staken en minimaal één jaar op bed te blijven. Om de tijd te verdrijven begon ze tijdens haar langdurige periode van herstel te schrijven. In deze periode schreef ze een lang gedicht (poem). Dit gedicht van 100 verzen schreef ze in 2 delen: The Story Wanted en The Story Told.
Uit dit lange gedicht ontstond uiteindelijk de tekst voor het lied I Love to Tell the Story.

I love to tell the story of unseen things above,

Of Jesus and His glory, of Jesus and His love.

I love to tell the story, because I know ’tis true;

It satisfies my longings as nothing else can do.

Refrein

I love to tell the story, ’twill be my theme in glory,

To tell the old, old story of Jesus and His love.

Een jaar later werd een gedeelte van The Story Told voorgedragen tijdens een internationale conventie van de Young Men's Christian Association (YMCA). Het maakte de meeste aanwezigen stil en zéker ene William Doane. Doane was songwriter en schreef circa 2000 gospel songs. Hij gaf als eerste muziek aan het gedicht van Hankey.
Later was het pianohandelaar William G. Fisher uit Philadelphia die een ander deel van Katherine's gedicht op melodie zette. Tevens voegde hij het refrein toe, zie hierboven. Hij noemde het lied: I Love to Tell the Story, de hymne zoals wij hem vandaag de dag kennen.

Uiteindelijk herstelde Katherine Hankey van haar ziekte. Ze stierf op 77-jarige leeftijd, 1911.

Pasen 2016 ligt inmiddels alweer achter ons. I Love to Tell the Story is een hymne die vaak met Pasen wordt gezongen.
De hymne werd voor het eerst in 1869 in een hymnal opgenomen. Niet veel later won het lied wereldwijd aan populariteit, mede door de evangelisatiecampagnes van D.L. Moody en Ira Sankey. 

     ―|-| .

Verloren verlangens en memorabele momenten

de eerste zonnestralen,
ze schijnen over de heuvels uit het oosten
echt warmte geven ze niet
de kilte wordt nog niet doorbroken

maar er ís iets
dat de ziel verwarmt
het hart aanspreekt en oproept,
op te staan

de nacht is voorbij, een nieuwe dag breekt aan
't morgenlicht is nog zwak
maar doet het grijswitte canvas van wolken breken
het doek krijgt steeds meer blauwe plekken

duisternis wordt opgeslokt door het licht
een lucht vol plaatjes!
ooit zal er geen zonsopkomst noch zonsondergang meer zijn
voor áltijd Licht

mijn turen verdwijnt in de schittering
dwalend in een grabbelton van dromerige beelden
gedachten waarin ik grabbel
tussen verloren verlangens en memorabele momenten

een nieuwe dag vangt aan
de zon verslaat de wolken
in de hemel zal "morgen" niet meer bestaan
het licht zal nóóit meer doven

op die Dag stopt de tijd
en zij is nabij, zij wordt verwacht
want wij leven in het laatste der dagen
nóóit meer nacht

White Strand, Kerry, Ierland

die Dag komt de Koning en Hij zal tot zich nemen hen,
die verlangend naar Hem uitkeken
stormen blijven dan voor eeuwig liggen
nóóit meer pijn

de strijd is gewonnen
lang voor dat ónze strijd begon
wij leven in de laatste dagen
hef je hoofd omhoog

want de Dag van de Heer
hij nadert
kom, Here Jezus
maranatha!

Openbaring 6:12-17  /  Psalm 27:4  /  Psalm 73:24-26

"Zelfvertrouwen"? Vergeet jezelf - veel leuker!

onderOnsje #25

Vader God,
wat vindt U eigenlijk van dat 'evangelie' van voorspoed en zelfvertrouwen dat tegenwoordig massaal vanaf de gristelijke podia getetterd wordt?
Heeft Mijn zoon Jezus het ooit gehad over dat je moet werken aan een beter zelfbeeld en je je zelfvertrouwen moet opkrikken dan?
Ehmm, nee?
Precies. Sterker nog vriend, Mijn zoon zei zoiets als: Vergeet jezelf, verkoop de boel en volg Mij.
Tja, da's een heel ander verhaal.. Maar Heer, waarom wordt de egoïstische boodschap die deze clowneske plastic pastors en barbie-achtige co-pastors met hun gechloorde of getransplanteerde haren, gouden rappers-sieraden en gebleekte tanden dan toch zo graag geloofd?
Ik denk omdat deze mensen véél liever in hun zelf gecreëerde god wensen te geloven dan in Mij .. Het zijn de liefhebbers van zichzelf.
Er is niets nieuws onder de zon hoor, maar Ik blijf mij wel verbazen.. En je moet weten, het wordt nóg gekker.
Zucht, tja. Ze hebben het ook steeds maar weer over JÍJ! en NÚ!
Ja, dat maakt Mij verschrikkelijk verdrietig. Populariteit, een goede gezondheid en dikke portemonnees worden gretig verward met Mijn Genade. Weet je, Ik kan het eigenlijk niet meer aanzien.

Mijn oordeel komt en is onherroepelijk. Maar wees niet bang, Mijn kind. Verheug je juist. Want je Verlossing is aanstaande. En Ik zal redden hen, die oprecht naar Mijn verlossing en Mijzelf verlangen...
Tot die Dag: Vergeet jezelf, je zult het véél leuker hebben.
En probeer nu eindelijk eens de namen van alle bomen in het park en die in dat bosje waar wij elkaar altijd ontmoeten, uit je hoofd te leren. Oké?
Ja, dat ga ik doen. Bedankt, Heer!


    ~  

(Nieuw) Amerongse Bergrede

herhaling feb. 2012

" Gelukkig zij, die geen goedkeuring nodig hebben. Zij kunnen zijn wie ze in Mìj zijn.

Gelukkig zij, die aan weinig voldoende hebben, want zij zijn tevreden.

Gelukkig zijn zij, die hun onechte ik vaarwel hebben gezegd, want zij zijn Vrij.

Gelukkig hen die depressief durven zijn. Ze zullen blijvend getroost worden in Abba's armen.

Gelukkig hen die hun egoïstische ambities afleggen. Zij zullen dicht bij Gods Vaderhart leven.

Welzalig de man die al zijn verdriet en pijn-lijden aan Abba kan geven, want hij wordt geëerd.

Gelukkig zijn zij en degenen om hen heen, die afgerekend hebben met hun farizese geest:

Zij zijn bevrijdt van dode religie en de drang om anderen hun wet voor te schrijven.

Gelukkig die geven & vèrgeven, want zìj kunnen liefhebben.

Gelukkig zijn zij, die struikelend achter Mij aan slenteren,

zij zullen wonen in Mijn Vaders huis."

        -|-| a n s

 Hierbij kun je lezen: Matteüs 5:1-12, 2 Korintiërs 3:12-18, Romeinen 5:1-8 en Johannes 14:1-3

Top12 (24) - Bijbel hoofdstukken

1. Johannes 14
2. Psalm 73
3. Johannes 17
4. 2 Korinthe 4
5. 1 Koningen 18/19
6. Mattheus 6
7. Filippenzen 2
8. Psalm 63
9. Jesaja 40/41
10. Genesis 46
11. Psalm 77
12. Kolossenzen 3
13. 2 Petrus 1
14. Openbaring 22

   Klik op de namen om het hoofdstuk te lezen.


De laatste Top12. Zijn jullie eindelijk van die lijstjes af ;-) Vandaag Bijbel gedeelten.
Hoofdstukken, om precies te zijn. Teksten worden al snel eilandjes en in die zin vaker uìt de context gehaald dan er in gehouden.. Bekend voorbeeld van tekstje-eruit-pikken is de verpersoonlijking van Jeremia 29:11. Verhalen of zelfs hele boeken is daarentegen weer zo veel tegelijk en ook een beetje te makkelijk.
Een Top12 van Bijbelhoofdstukken samenstellen; best wel een lastige opgave hoor. Daarom is het een Top14 geworden; 2 x 7 is immers 14  :-)
Als het om Bijbelboeken gaat staat het Johannes evangelie bovenaan, Jezus' eigen woorden.

―  Elia door de raven gevoed  ―

1 Koningen 19 hoort onlosmakelijk bij 1 Koningen 18
Deze poster hangt in m'n ateliertje
Elia is tevens mijn favoriete Bijbelfiguur

Veel van onze 'favoriete bijbelteksten' worden favoriet na een bijzondere gebeurtenis of bv. een onvergetelijke preek. Ze worden deel van ons leven...
Hoe dan ook: De Bijbel is het Woord van God. Gratis. Niet om elkaar omver te meppen met eigen waarheidjes.. maar om God Zélf te vinden...!

Met dank overigens aan de zelden commercieel ingestelde Evangelische Omroep voor hun gratis online Bijbel welke ik heb gebruikt voor de links. Het is de NBV BEAM jongerenbijbel. Laten we hopen dat deze online bijbel (wél) gratis blijft. Immers, alles is genade..

Genade zij u en vrede,


     -|-| a n s