Verloren genoeg

"Heer Jezus, U bent slechts 33 jaar op aarde geweest.

Sinds een kleine 2000 jaar woont U weer Thuis, bij Uw Vader.

U hoort àl onze gebeden die wij sindsdien vanaf de aarde fluisterend, smekend, schreeuwend of stotterend de lucht insturen.

Maar soms denk ik: U hoort ze wel, maar wat doet U ermee?..

Er is zo onbegrijpelijk veel pijn en lijden in deze wereld.

Ik zou U wat willen vragen Heer, en het klinkt misschien een beetje onbeleefd, maar:

Bent U mij vergeten sinds U omhoog vloog? ...

Nou, één ding kan U verzekeren; ik herinner mij nog ìeder woord die U sprak!

U zocht naar geloof, maar vond bijna niemand..

Enkele vrienden volgde U.

Sommige volgelingen waren razend enthousiast en sloten zich ook achter U aan, maar dat was vaak alleen wanneer U wonderen verrichtte.

Er is niets nieuws onder de zon..

Onze liefde of ons geduld is nooit zo groot geweest als het Uwe.

Wij, die bang zijn voor pijn, en ons angstig voelen om te worden afgewezen.

Terwijl U toch èlk gebed dat wij bidden hoort, Heer. Dat weet ik ook eigenlijk wel.

Maar toch, maar toch Heer;

ik vraag mij soms af of mijn pijn en dat van miljarden anderen U werkelijk schelen kan.

Waarom gaan de dingen zoals ze gaan, Heer?

Toen U zich verlaten voelde, tranen liet en bloed zweette en Uw vrienden U in de steek lieten, wist U tóen al, dat òns leven ook niet bepaald makkelijk zou worden?..

Heer, blijven al die mensen die vandaag met intense pijn leven eenzaam achter? Zonder troost?

Ik weet wel, U bent begaan met onze pijn. U bent bekend met onze zorgen en eenzaamheid.

Ik weet wel, dat wanneer al het lijden in de wereld verklaard zou worden, er nog steeds even-veel lijden zijn zal.

Ik weet ook wel Heer, dat onze "waarom's?" altijd waarom's blijven, zolang wij nog hier aan deze wereld kleven..

En ik weet wel Heer, dat U ook gebeden vèrhoord.

Terwijl wij soms maar niet los kunnen komen van ons verleden, lukt het ons ook nooit om even in de toekomst kijken.. Dat maakt me soms bang, Heer.

Maar U ziet alles en weet alle dingen. Ook die komen gaan..

Zou het lijden vanaf nu dan misschien ietsje minder kunnen Heer?

Om te beginnen in mijn lichaam en daarna voor de rest van Uw schepping?...

Oké, in omgekeerde volgorde is ook goed. Al kan ik U niet beloven hoe lang ik dit nog volhoud.

Heer, U bent mijn Gids op de reis door het leven. Maar soms denk ik dat U de regie kwijt bent.

Tenzij ik mezelf er eíndelijk bij neerleg dat Ú mij geleid hebt.. 

op de plek .. waar ik nu ben...

Een plek die meestal verloren genoeg voelt, om mij door U te laten leiden..

Leer mij om steeds vaker eerst tot tien te tellen. Leer me stil te worden voor U, om in de boezem van Uw Geest te rusten voordat ik wèèr sukkelig struikel over mijn eigen frustraties. Ja, leer me tot tien tellen Heer, zodat ik telkens weer Uw liefde voelen kan, en niet weer ga zoeken op plaatsen waar ik U niet vinden zal..

Eén ding is zeker: welke plek of situatie dat ook was of zijn zal, U bent daar al eerder geweest..

Heer Jezus, ik hoop dat U vanaf nu wat minder verstoppertje speelt..

Zelf wil ik mij ook niet meer 'verstoppen' voor U. Wilt U me daarbij helpen? aUb?

Hoe dan ook: 1000x dank dat U stapelgek op mij bent!!

Ik weet wel Heer, dat ik net al mijn frustraties botvierde op U..

Op die Ene..

  die het meest van mij houdt..."

Hierbij kun je lezen: Psalm 77:2-14, Lukas 22:41,42,45 en Romeinen 7:18-25

Dit blogje schreef ik geïnspireerd op de woorden uit het eerlijke en prachtige lied "Hard to get", geschreven door singer/songwriter Rich Mullins.