Stenen en Schijnheiligheid

Zie de Meester zitten, op de trappen van het Tempelplein.

De mensen hebben zich om Hem heen verzamelt. Ze luisteren aandachtig en horen woorden die hun angstig hart tot rust brengt.

Maar dan opeens is het met de vrede gedaan.

Een groep Farizeeën komt binnen gestiert en mikken een vrouw op het plein.

"Deze vrouw is betrapt tijdens overspel, Meester", roepen ze naar Hem. "Volgens de wet van Mozes moet zo'n vrouw gedood worden door steniging!" De minachting druipt uit al hun poriën.

De blikken in hun ogen verraden de haat jegens de vrouw én jegens Jezus.. Ze willen Hem kostte wat kost ter dood veroordelen. De menigte begint te joelen. Ze weten niet tegen wie, en niet voor wie.. De 'Hoeders van de Wet' dagen Jezus uit en grijpen elke gelegenheid aan om Hem te beschuldigen. Luid roepen ze: "Wat vind U?!". 

Jezus rolt met Zijn vingers door het zand terwijl Hij woorden van Zijn Vader op zijn hart krijgt. De Meester blijft rustig.

De ergernis en het ongeduld is steeds meer op de gezichten van de puntmutsen af te lezen. Ze háten Jezus en een respectvol omgaan met de vrouw is er niet bij.  

Dan komt Jezus overeind.

Er wordt een grote kring gevormd. Het tempelplein wordt steeds stiller..

Iedereen wil horen wat Jezus hierop antwoorden zal.

Ze kijken Hem aan, met ogen die lichtelijk paniek verklappen, ze lijken steeds onzekerder van hun zaak..

De vuist om hùn steen met scherpe randen wordt meer en meer een slappe hand. De stenen worden steeds zwaarder.

Jezus kijkt hen aan.

Vijf minuten geleden stonden ze nog in de aanslag hun laffe God-loze steen uit naam van 'God' op de vrouw te werpen.

Maar dan komt het verlossende Woord:

"Wie van jullie zonder zonde is, werpe de eerste steen."

Jezus begint weer rustig in het zand te schrijven. Een paar ogenblikken gebeurd er helemaal niets.

Het is stil.

Plotseling klinkt er voorzichtig gebonk en steeds meer gebonk en gekling.

De stenen, aanvankelijk nog stevig bekneld in de vuisten van deze Joden, belanden één voor één op de grond.

Niemand durft te gooien..

Ze beseffen dat ze geen haar beter zijn. De tot zichzelf verheven moralisten druipen af.

De ouderen als eerste, lafhartig en koud als hun wettisch hart is. Ze weten dat ze net als deze vrouw zondaren zijn, maar hebben geen enkel idee wat Genade is. Deze Joden hadden gehoopt hun eigen slechtheid te kunnen verbergen door deze afleidingsmanoeuvre. 

Eén van de puntmutsen kijkt de vrouw nog een laatste keer minachtend aan. Frustraties die de totale liefdeloosheid en daarmee God-loosheid van deze Farizeeën illustreert. 

Verblind door hun eigen hoogmoedige ambities kunnen zij hun eigen schaduw niet zien en projecteren deze op anderen.

Een hoopje ellende zijn ze. Een hoopje stenen blijft achter.

Jezus loopt naar de vrouw. Zijn ogen staan anders dan die van alle andere Joden die middag. De vrouw hoort haar eigen hart tekeer gaan. Dan reikt Hij haar de hand en tilt haar op..

Haar ogen weerspiegelen zowel angst als een díep verlangen.

Hij spreekt: "Is er niemand meer over om je te veroordelen?". Het tempelplein is stil en zo goed als verlaten.

"Niemand, Heer", klinkt het zachtjes.

"Dan zal Ik ook niet over je oordelen. Ga .. maar zondig niet meer".

Van alle mensen die deze dag op het tempelplein waren, weet zij als enige hoe Genade voelt ..

Want de Man die Liefde en Genade brengt, heeft haar Vergeven.

Haar hart is niet langer meer een stenen hart, maar verwàrmd..

 door de Meester zelf.

Hierbij kun je lezen: Johannes 8:1-11 en Johannes 9:13-25