Over de Jordaan en de Dag dat God mij uit mijn graf tilt

Kijk daar, de oude Mozes,

ergens op een heuvel langs de Jordaan.

Hij staart over de rivier en tuurt het Beloofde land in.
Op de voorgrond de Dode Zee,
in de verre verte de Middellandse.
~
Mozes, misschien heeft hij een brok in zijn keel.

Dit is het moment dat hij terugdenkt aan de lange reis door de wildernis.

Aan alles wat hij met de Israëlieten meemaakte.

Een gevoel van weemoed daalt neer in Mozes' hart.

En nu?
~

Nu is Mozes samen met God.

Hij rust uit in de boezem van Jahweh.

Net als de geliefde discipel Johannes bij Jezus dat zou doen,
bijna tweeduizend jaar later.
Mozes mijmert over zijn leven dat nu achter hem ligt.

Misschien rollen de tranen over zijn wangen.

Ze zullen teder weggeveegd zijn door de handen van de Schepper.
~

God geeft Mozes de tijd.

Tijd voor dit bijzondere moment,
Samen op de Nebo.

"Gods vriend" leidde het volk Israël 40 jaar.

Nu huilt de oude leider.

En de Grote, Heilige, eeuwige God ..
Hij begrijpt hem.
~
God laat Zijn trouwe vriend zijn emoties ervaren.
Het zijn Mozes' laatste momenten op aarde.

De wind blaast een zacht briesje.

De stromen van de Jordaan daar beneden kibbelen voorbij.

Een heilig moment vlakbij het heilige land.

Dan is het tijd.
Góds tijd.
De Eeuwige neemt het warme krachteloze lichaam van Mozes,
 in Zijn tedere handen...
Handen die de sterren het heelal in slingerde.
Handen die de bergen formeerde
en ìedere baby boetseerde..
~
Deze handen tillen Mozes' lichaam op.
De God van Israël,
gaat Zijn vriend begraven..
Zal Hij gehuild hebben tijdens deze eenzame begrafenis?
Ik weet het niet.
Ik weet ook niet of God gehuild heeft bij het doodmaken
van Zijn eerste prachtige schepsels,
bestemd om met de huiden Adam en Eva te kleden ..
Wie weet.
Ik weet het niet.
~
Ik weet ook niet wie mìj begraven zal ..
Maar wanneer ik sterven moet, en achterom zal kijken naar mijn leven,
dan weet ik één ding zeker:
Dezelfde handen die Mozes naar zijn graf droegen,
zullen op een Dag mij uit mìjn graf tillen ..
~
Voor eeuwig bij Hem.
Dan zal ook ik mijzelf zachtjes tegen Gods boezem duwen, net als Mozes.
En mijn Abba Pappa, zal mij het Land over de Jordaan laten zien.
Dan zal Zijn Goddelijke adem neerdalen in mijn longen.
En ik zal de Kracht en Vrede voelen,

van Zijn liefdevolle Vaderlijke aanwezigheid

voor àltijd

Geïnspireerd op enkele woorden die Rich Mullins ooit sprak.

Deuteronomium 34:1-12 en Hebreeën 3:1-5

Zicht op het Beloofde land vanaf de 817 m. 'hoge' Mt. Nebo, Jordanië.

Vanaf de rechterzijde stroomt de Jordaan de zichtbare Dode Zee in.