Op een dag komt Jezus ene Filippus tegen en zegt hem rechttoe rechtaan: "Volg Mij."
Filippus snelt vervolgens naar Nathanaël: "We hebben de Messias gevonden! De Gezalfde Gods waar Mozes en de profeten van spreken. Kom, het is Jezus, de zoon van Jozef, uit Nazareth!"
―"Uit Nazareth? Kan daar iets goeds vandaan komen?", antwoord Nathanaël cynisch.
Maar hij gaat toch met de enthousiaste Filippus mee.
Maar hij gaat toch met de enthousiaste Filippus mee.
Even later wordt hij voorgesteld aan Jezus. Jezus ziet hem.. "Kijk nou toch, een échte Israëliet. In hem is geen bedrog."
Oh, U kent mij?!, antwoordt Nathanaël.
Wanneer je let op de details in Gods Woord kun je soms lachen.. Wat een zelfkennis heeft deze Nathanaël, haha. Hoewel de meeste vertalingen Jezus' opmerking toch echt op deze wijze vertalen zal Jezus waarschijnlijk bedoelt hebben dat hij, Nathanaël, goed zijn best deed. Zoals het een 'waar Israëliet' betaamde. Het aanvankelijke cynisme van Nathanaël lijkt Jezus hier te beantwoorden met een soort heilig sarcasme ..
Want in welk mens is 'geen bedrog'? Zie Job 14:15.
Want in welk mens is 'geen bedrog'? Zie Job 14:15.
Maar Jezus méénde wat Hij zei :
Ik zág jou.
Ik had je al gezien voordat Filippus je riep, toen je onder de vijgenboom zat.
Ik zag jou
―Johannes 1:48
Nathanaël is in de wolken. Hij weet niet wat hem overkomt: "Rabbi, U bent de Zoon van God, U bent de koning van Israël!"
Tot de dood van Jezus toe, dachten Joden dat de Messias ook de koning van Israël zou worden. Klopt ook wel, maar niet tijdens Zijn eerste komst..
Tot de dood van Jezus toe, dachten Joden dat de Messias ook de koning van Israël zou worden. Klopt ook wel, maar niet tijdens Zijn eerste komst..
Het Goddelijk mysterie wil dat nog steeds veel Joden op hun messias wachten.
Hoe dan ook, de "ware Israëliet zonder bedrog", draait als een vijgenblad aan de boom om.
Toen Adam en Eva in de hof van Eden hun schaamte niet langer konden aanzien, bedekte zij zich met ... vijgenbladeren.
Toen Adam en Eva in de hof van Eden hun schaamte niet langer konden aanzien, bedekte zij zich met ... vijgenbladeren.
Een paar duizend jaar later zit Nathanaël onder een complete boom met vijgenbladeren! :-)
Doen wij dat niet allemaal? Onszelf van tijd tot tijd verbergen?
Is het niet uit schaamte dan wel met een subtiele schijnheiligheid?..
Maar Jezus zìet Nathanaël.
En Hij ZIET ook jòu.
Jezus kijkt verder dan onze schaamte of onze schaamteloosheid..
Jezus kijkt verder dan onze schaamte of onze schaamteloosheid..
Hij prikt dwars door onze zogenaamde heilige inspanningen en prestaties heen.
Wat kunnen wij hieruit leren?
In ieder geval dat we ons voor God niet kunnen verschuilen. Goddank!
En we kunnen ons ook niet mooier voordoen dan we zijn.
God is niet te foppen.
Niet met een opgesmukt en kunstmatig zelfbeeld.
En ook niet met vijgenbladeren die onze kleinzieligheid moeten bedekken..
God ziet àlles ...
Is zo Hans, laatst schreef ik al dat ik me aan het verstoppen was maar dat kan dus echt niet;-)
BeantwoordenVerwijderenEn dat is maar goed ook.
Precies Marie. Als ik door een dicht bos wandel probeer ik weleens door de bomen naar de lucht te kijken. Een stukje is dan zichtbaar. Maar God ziet zelfs de mestkevers die ik per ongeluk op de grond fijn stamp.. Wij zijn kleine mensjes op een hele kleine aarde. Maar God ontgaat niets. Soms kan ons dat beangstigen, maar de geruststellende kant hiervan is nog veel groter!
VerwijderenHeb ooit eens nagegaan dat de vrome Israleliet bij gebrek aan prive onder de dichte afhangende takken van de vijgenboom zijn gebeden deed. Afgezonderd en niemand kon hem daar zien in zijn “hut” van bladeren en afhangende takken. Enkel God wist dat Nathanael daar geweest was die morgen. Maar Jezus de Zoon wist dat ook omdat Hij Heer is. Daarom riep Nathanael op de woorden van de Heer dat Hij hem reeds gezien had en kende:”Rabbie, U bent de Zoon van God…
BeantwoordenVerwijderenEen prachtig verhaal, zeker weten Hans.
Oké. Die gedachte zou wel eens waar kunnen zijn Peter. Hoewel de vijgenboom op het plaatje boven een jong boompje is, kunnen ze hèèl groot worden. Maar goed, dat weet jij als geen ander als natuurliefhebber :) Vaak als Jezus eraan te pas kwam is het een verhaal naar de menselijke natuur. Maar met Goddelijke wijsheid.. Prachtig verhaal, vind ik ook!
VerwijderenGod kent mij! Wow! Hij weet alles, en verstoppen heeft dus geen zin. Het zegt wel iets van de persoon.....
BeantwoordenVerwijderenSoms wel, maar niet voor Jezus ;-)
VerwijderenBemoedigend stukje Hans, echt weer één om over na te denken.
BeantwoordenVerwijderenIk las overigens op een ander blog over je 200e ziekenhuisbezoekje...dat is niet mis. Ik wens je Zijn rust en vrede toe.
Niet teveel nadenken hè Wendy ;-)
BeantwoordenVerwijderenZiekenhuisbezoekjes? Ja, da's mijn grootste hobby ;-) Zijn rust en vrede lukt heel aardig, prijs de Heer. Nu nog iets minder pijn..
Wij hangen allemaal regelmatig de Zacheüs uit, meen ik. Tegen beter weten in verstoppen we ons voor God. Niet fysiek natuurlijk, maar geestelijk. Zo ervaar ik het tenminste. Òf we negeren God omdat we er even geen zin in hebben, òf we sloven ons uit om bonuspunten te scoren voor de hemel. Met dat laatste kunnen we onszelf ook stiekem goed verstoppen, niet?
Nathanaël was aangenaam perplex toen Hij Jezus ontmoette. Verpletterd door de Liefde van de Messias. Moge God ons geven dat wij dat ook steeds weer opnieuw ervaren. Niet 'zoek mij maar', maar 'hier ben ik, Heer'.
Worden als de kinderen...toen speelde ik ook graag verstoppertje;)
BeantwoordenVerwijderenMaar waar hoor, van tijd tot tijd verstop ik me ook wel es(voor de mensen)maar gelukkig is God daar altijd en onveranderlijk!
We moeten dus vooral kind blijven ;-)
BeantwoordenVerwijderen