Tabbladen

5 november 2013

Staak de strijd

  Lieve Jezus,
ik worstel aan een tijdje met de vraag van de zin van het bestaan wanneer dit gepaard gaat met zoveel lijden. Simpeler gezegd: wat is het doel van al het lijden?
We leven sinds de zondeval in de zogenaamde "gebroken wereld", ik weet het Heer. Maar moet dan echt de hele mensheid boeten omdat het bij de eerste mens misging?

Waarom moet een jong leven abrupt eindigen omdat een treurwilg verliest van de storm en precìes op deze jongen valt? Waarom worden kinderen meervoudig gehandicapt geboren? Waarom moet een mooi mens veel te jong sterven? Heer Jezus, eerlijk gezegd blijf ik dat maar moeilijk vinden.
Het spijt me dat ik dit zeg Heer, maar het lijkt soms of U een soort spelletje speelt met deze wereld. Of is het Uw eindeloze weddenschap met de satan?

Voel mij een geketende op aarde, ja boven alles een gevangene van mijn eigen lichaam.
Heer, kan dit pijnlijke spelletje alstUblieft snel stoppen?



Goed, doe met hem wat je wilt, maar spaar zijn leven.'

Ik heb geen ander voedsel dan verdriet, mijn klachten stromen in een vloed van tranen.

‘Staak de strijd, en erken dat ik God ben,
verheven boven de volken, verheven boven de aarde.’

~Job 2:6b, 3:24 / Psalm 46:11


 
  Mijn geliefde,
Ik ken je pijn en Ik ben blij dat je je nauwelijks kunt neerleggen bij zoveel onrecht in de wereld.
Tot de Dag dat Ik terugkom speelt zich een continue kosmische weddenschap af met de engel van de duisternis. Kijk daar niet van op, wees niet bang.
Eigenlijk speelt hij een spel met Mìjn schepping. Met de mensheid. En het liefst met Mìjn kinderen ..
Doch het is zijn laatste spel. Hij heeft reeds verloren, maar is een zèèr slecht verliezer..

Geliefde,

Ik ken je frustraties en boosheid en verdriet om je lichamelijke pijn en beperkingen. 'Waarom?!?'
Staak de strijd.
Leg je broze leven maar in Mijn handen.
Ik zal je op Mijn tijd nieuwe kracht geven.
Ik zal je tranen maken tot een stroom van vreugde!
Vertrouw op Mij; Ik ben bij je, juist temidden van je angst en vragen.
Maar vergeet nooit dat je een nietig mens bent, een mens met zonden en gebreken.
En toch ben en blijf Ik stàpel op je...!

 Staak de strijd, vriend(in). Keer je om, naar Mij. Ik vergeef je en geef je eeuwige blijdschap!

  Bij Mij ben je veilig.


    `~ 

14 opmerkingen:

  1. Bedankt voor je reactie op m'n blog én wat bijzonder om die tekst uit psalm 46 ook op jouw blog te lezen.
    De woorden van Jezus die je schreef, raken me weer tot in m'n tenen.(woorden van een profetisch mens)

    De afgelopen twee weken was psalm 46 vers 11 de tekst waarmee ik opstond en mee ging slapen.
    Wat is God toch ontzettend groot hè? Hij komt z'n beloftes altijd na en wil zo graag voorop gaan.....als ik Hem maar eens wat vaker de strijd liet voeren.....
    Hij beloofde ook dat Hij me niet boven mijn kunnen zou beproeven en daar hield Hij zich aan!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi Dieneke. Echt bijzonder.
    Wij kunnen zelf gelukkig niets, en dat is een hele opluchting... Want dan is het niet meer zo belangrijk wat wìj doen, maar wat we Christus toestaan door ons heen te doen..

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nou ja ... ik kom hier via de blog van Dieneke :- ) Mooi, bij allebei die psalm. Ik moest even denken aan dat oude gezang: Laat je besturen, waken. Het is wijsheid wat Hij doet. Hij zal het alles maken ... Ik hoop dat je mag genieten van de Zon, die door onze beslagen vensters naar binnen schijnt. :-) Dank je wel voor je reactie op mijn blog.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik geniet van de Zon, helaas geen zon.. Maar enkel binnen, Jeritha. Met dit natte weer in combi met longontsteking heb ik buiten weinig te zoeken.. groetjes

      Verwijderen
  4. Van tijd tot tijd voel ik dezelfde vragen opkomen Hans over de zin van het lijden... en met menselijke ogen bekeken lijkt het inderdaad een spelletje - het lot wat beslist dat veel mensen bijna-ondragelijke dingen mee moeten maken, dat jij dit alles moet meemaken - en ik weer wat anders,,, alhoewel iets minder direct-confronterend...
    En ook altijd kom ik weer op dezelfde dingen uit: Dat God er is en Hij ons kent. Wat weten wij wat er is gezegd in de hemel over jou... Dat je net als Job steeds weer kan zeggen, al is dat af en toe: 'Slechts van horen zeggen had ik van U vernomen maar nu heeft mijn oog U aanschouwd..'. (uit m;n hoofd even geciteerd..) Omdat de Heer zó dicht bij je is...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Gerda.
      Het mooie van God is dat Hij àltijd groter is. groter dan onze krampachtige gedachten die niet verder reiken dan ons beperkte verstand. Beperkt tov Zijn wijsheid..
      Hoogmoed wordt dan weggeblazen wanneer we dat mogen gaan inzien, dacht ik...

      Verwijderen
    2. En dat ik nu net vanmiddag deze titel van dit blog van jou ineens las, ja het is de kern... Staak de strijd, zoals ik weer opnieuw in de praktijk ontdekte.
      Al wist ik het ook vorig jaar al wel, als ik mijn reactie hierboven lees, maar weer anders,,,

      Het is iets wat je steeds opnieuw moet laten, het strijden... als de vragen weer opkomen over de zin van het lijden...
      Ook vandaag weer... maar, zeg jij hier: God is altijd groter dan onze krampachtige gedachten die niet verder reiken dan ons beperkte verstand...

      Verwijderen
  5. Dank je wel voor dit herkenbare stukje en beterschap.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oké, graag gedaan Rita, fijn dat het herkenbaar is in die zin... want de woorden (van 'Jezus') zijn voor een ìeder bedoeld die iets dergelijks voelt/meemaakt. Dankjewel.

      Verwijderen
  6. Ook namens mij bedankt voor je eerlijkheid en kwetsbaarheid. in zwakheid wordt Gods kracht des te zichtbaarder. Ik zal voor genezing voor je bidden, en vertrouwen. En ook voor al die andere mensen op wie dit blog toepasbaar is.
    Loïs

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Loïs en stel mijn kwetsbaarheid graag ter beschikking ;) We zijn ergens allemaal beschadigde kinderen. Van één Vader. Fijn dat je dat laatste zegt!; deze blogjes schrijf ik in het geloof dat het voor vele toepasbaar is en bemoediging geeft. -Hans

      Verwijderen
    2. op een dag kwamen een man en een vrouw bij mij zij waren jehovah getuigen, ik heb een tijdje met ze zitten praten en het ging ook over deze psalm, op het laatst zei de vrouw dus eigenlijk zijn we marionetten van God, ik moest even denken en zei toen als u het zo wilt zeggen ja, ik ben later met de hond naar het bos gegaan en het gesprek bleef maar door mijn hoofd spoken. en toen kreeg ik het gevoel van geloven is totale overgave aan God, maar het woord waarom blijft ook wel terug komen in het leven, ik dank de Here dat ik de dag weer ben doorgekomen door zijn kracht, en probeer mij over te geven aan Hem. Ellen

      Verwijderen
    3. ik ben het niet met die mevrouw eens Ellen! We zijn mensen, die zelf een keuze hebben en geen marionetten. Onze vrijheid bestaat erin dat we God willen leren kennen zoals Hij zichzelf in zijn woord bekend maakt, of dat we kiezen dat niet te doen. Het lijden van de wereld en onszelf kunnen we God nooit in de schoenen schuiven. Maar misschien heb ik je nu wel verkeerd begrepen..
      groeten Loïs

      Verwijderen
  7. Eén ding is zeker: God zal ons nooit als marionetten gebruiken. Nee, het is de satan die mensen als marionet mìsbruikt, de "overste van deze wereld". God vergeeft, en God straft ook, nog steeds dacht ik. Maar dat is iets geheel anders dan ons marionetten...
    Overigens, kijk ajb uit voor de dwaalleringen van de Wachttorengemeenschap..

    BeantwoordenVerwijderen