Sterrennacht en striae strepen

Deze wereld is helaas een plek waar gekunsteldheid het tè vaak wint van kunst ..
De pure schoonheid van het leven vinden we langs de ongebaande wegen, waar de mooiste veldbloemen gratis staan te bloeien.

Normality is a paved road: It’s comfortable to walk,
but no flowers grow on it.

―Vincent van Gogh

De schoonheid van het leven komt misschien wel het gaafst tot uitdrukking in ouder worden. In rimpels en littekens. In striae strepen en (over)hangende lichaamsdelen.
En misschien zelfs, of juìst, in zwakte en loslaten. In de kracht van overgave.

Al vanaf het moment dat we geboren worden sterft ons lichaam beetje bij beetje. Het gaat al snel bergafwaarts. Zèlfs als je het geluk hebt gezond te zijn ..
Gelukkig zij die bereidt zijn te wìllen sterven. Iedere dag een beetje meer.
Stop het 'werken' naar meer zelfvertrouwen of zelfverzekerdheid. Vergeet jezelf! Je zult het veel leuker hebben .. En de mooiste dingen zien ...

I often think that the night is more alive and more richly colored than the day.

―Vincent van Gogh

"Sterrennacht"
Vincent van Gogh, Saint-Rémy, juni 1889
MoMA, New York City

‘Zie, ik had een andere droom’ zei hij,

‘ik droomde dat ik de zon zag, en de maan en elf sterren die voor mij bogen.’

―Genesis 37:9

Sommige mensen zijn bang dat ze het in dit leven nooit zullen redden, wat "het" ook moge zijn. 
Het goede nieuws is: Dat zullen we ook nooit. Want wij zijn nietig, en God is alles. Zonder de God van zonnebloemen en zwaartekracht zouden we niet eens adem hebben.

Ons leven is uit God en voor God. We hebben niets meegenomen en kunnen niets meenemen.
We krijgen er wèl iets voor terug. Álles zelfs! Tenminste, wanneer je je aardse tent verlangt te verruilen voor een onsterfelijk lichaam. En dat kan alleen als we bereidt zijn te sterven, aan onszelf ...

Over ware kunst gesproken: 'k Verlang steeds meer naar die Dag waarop God mij (ver)pakt in een nieuw lichaam..
 Maran Atha!

   ―|-| a n s

Now I understand
what you tried to say to me
and how you suffered for your sanity
and how you tried to set them free
they would not listen they did not know how
perhaps they'll listen now

For they could not love you
but still your love was true
and when no hope was left inside
on that starry starry night

But I could have told you,
Vincent,
this world was never ment for one

as beautiful as you