Genoeg lijden om mij door U te laten leiden

" Here Jezus, het schijnt dat U slechts 33 jaar op aarde hebt vertoeft.

Volgend weekend herdenken wij doorgaans eigenwijze gristenen weer dat U Uw geest hebt uitgestort.

Om ons troost te geven. Vanwege Uw fysieke afwezigheid alhier, als ik het goed begrijp.

Nou, veel mensen, eigenlijk ieder eerlijk mens, kunnen wel een beetje troost gebruiken ...

Ik ben er ook zo één, zoals U weet. 

Sinds een kleine 2000 jaar woont U weer thuis, bij Uw Abba.
En Heer, U hoort al onze gebeden die wij sindsdien vanaf de aarde fluisterend, smekend, schreeuwend of stotterend de lucht insturen. Toch?

Maar soms denk ik en soms steeds vaker: U hoort ze wel, maar wat doet U er mee?
Er is zo onbegrijpelijk veel pijn en lijden in deze wereld! Here!

Hallo?!

Bootvluchtelingen die nooit levend het land halen. Aardbevingen. Scheidingen. Hongersnood. Zwaar gehandicapten. Onthoofdingen. Strafkampen vol christenen en niet-christenen. Kanker. Tsunami's. Intense armoede. Epidemieën. Zwaar Onrecht.
Idiote chronische ziekten. Ondraaglijke pijn. Ontelbaar ondraaglijke pijnen!

Houdt het dan nooit op?! Hoe lang nog, Heer?

Ik zou U wat willen vragen Heer, en het klinkt misschien een een beetje onbeleefd, maar:

Bent U ons vergeten sinds U omhoog vloog?

U zocht ooit naar geloof alhier, maar vond bijna niemand..

Enkele vrienden volgde U.

Sommige nieuwsgierigen waren overdreven enthousiast en sloten zich ook aan bij het groepje volgelingen. Maar dat was vaak alleen wanneer U wonderen verrichtte.

Ach, er is niet veel nieuws onder de zon hè Heer ...

Toen U zich verlaten voelde, tranen liet en bloed zweette, en Uw vrienden U in de steek lieten, wist U tóen al dat ons leven ook niet bepaald makkelijk zou worden? Écht?!

Ik begrijp het soms gewoon niet meer.

Ach, ik weet ook wel dat U bent begaan met al ons verdriet. U bent bekend met onze zorgen en eenzaamheid.

En ik weet wel, dat wanneer al het lijden in de wereld verklaard zou worden, er nog steeds evenveel lijden zijn zal.

Ik weet ook Heer, dat onze "waarom's?" altijd waarom's blijven zolang wij nog hier aan deze wereld kleven.

Maar waarom dan?

Zou het (pijn)lijden vanaf nu dan misschien ein-de-lijk ietsje minder kunnen Heer?
AlstUblieft !?!
Trouwens, waarom bent U eigenlijk nooit onder de indruk van ons? Ook niet van onze boosheid?? ..

U bent mijn kompas op de reis door dit leven. Maar soms vraag ik mij af of mijn kompas nog wel werkt, of U mij echt nog wel leidt.

Tenzij ik mijzelf er maar weer bij neerleg, dat Ú mij geleid hebt, tot op de plek,
waar ik nu ben ...

Een plek die meestal verloren genoeg voelt,

om mij door U te laten leiden.

Ja, 'k weet het Heer, botvierde weer eens al mijn pijn en frustraties op U.. op die Ene,

die het méést van mij houdt .....
Vergeef me, en geef ons vandaag het Brood dat wij nodig hebben.
Totdat Uw Feestelijk diner aanvangt,
  תודה (dank U !)
    amen."

        ~


Hierbij kun je lezen: Psalm 77:2-14, Psalm 42, Jesaja 25:6-10 & 55:8,9.

Dit blogje schreef ik gedeeltelijk eerder en is geïnspireerd op het (h)eerlijke lied "Hard to get", 
geschreven door singer/songwriter en mijn geestelijk vader Rich Mullins. (zie de tekst bovenin de header)

Dit lied, dat 1 van de 9 is op het album The Jesus Record, nam Rich
op een cassetterecorder op, 9 dagen voor zijn onverwachte dood.