eens,
toen ik nog een jongetje was, sprak ik
de taal van een kind
de taal van een kind
op een dag
luisterde ik naar de wind in de hoge perenbomen,
samen met alle bloemen van de tuin
samen met alle bloemen van de tuin
eens,
sprak ik de taal van de vogels
we floten samen ons lied
en ik lachte naar ze
we floten samen ons lied
en ik lachte naar ze
eens,
speelde ik verstoppertje in het bos
met een ree
eens,
sprak ik de taal der vlinders
op een goede dag,
beantwoorde ik alle vragen van floris, mijn konijn
en maakte een babbeltje met onze kat
speelde ik verstoppertje in het bos
met een ree
eens,
sprak ik de taal der vlinders
en huppelde blij zo ver mogelijk met ze mee
op een goede dag,
beantwoorde ik alle vragen van floris, mijn konijn
en maakte een babbeltje met onze kat
eens,
verstond ik ieder woord
die de bijen zoemde
eens,
die de bijen zoemde
eens,
sprak ik de taal
van alle alpenbloemen
van alle alpenbloemen
Blauwe Gentianen in Ierland
en nu ?
is deze taal dan voorgoed verdwenen ?
dat eenvoudige geluk,
het kind in mij,
waar is het gebleven ?
hij is er nog
diep
vanbinnen
waar is het gebleven ?
hij is er nog
diep
vanbinnen
|-| .
~ ~ ~ ~ ~
" .. onvolkomen is ons kennen ..
doch, als het volmaakte komt, zal het onvolkomene afgedaan hebben.
toen ik nog een kind was,
sprak ik als een kind,
voelde ik als een kind,
overlegde ik als een kind.
nu zien wij nog door een spiegel,
in raadselen.
doch straks van aangezicht tot Aangezicht."
1 Kor. 13:10-12
sprak ik als een kind,
voelde ik als een kind,
overlegde ik als een kind.
nu zien wij nog door een spiegel,
in raadselen.
doch straks van aangezicht tot Aangezicht."
1 Kor. 13:10-12
Hallo Hans, heb met plezier het gedichtje van je gelezen... maar wat heb je dat mooi verweven vanuit 1Kor.13.
BeantwoordenVerwijderenJa, ooit zien we onze Heere Jezus van aangezicht tot Aangezicht, wat een geweldige toekomst. Eigenlijk zijn er geen woorden voor, zo overweldigend zal dat zijn.
Nog eventjes moeten we het volhouden Hans, in deze wereld, in deze lichamen van ons, onze pijn en verdriet en alles wat er eigenlijk niet in hoort.
Dan mogen we beiden zijn, de onbevangenheid als een kind in ons, en als een volmaakt mens God eren en prijzen.
Dat is onze levende hoop, in Jezus onze Heere en Heiland, geweldig hé.
Vaders liefde en nabijheid om je heen, Hans, en zusterlijke groet, Esther.
Hoi Esther. Dankjewel!
BeantwoordenVerwijderenDat heb je eer prachtig verwoordt Hans ,we zien je hart,,gr Jose
BeantwoordenVerwijderen