Sterrennacht en striae strepen

Deze wereld is helaas een plek waar gekunsteldheid het tè vaak wint van kunst ..
De pure schoonheid van het leven vinden we langs de ongebaande wegen, waar de mooiste veldbloemen gratis staan te bloeien.

Normality is a paved road: It’s comfortable to walk,
but no flowers grow on it.

―Vincent van Gogh

De schoonheid van het leven komt misschien wel het gaafst tot uitdrukking in ouder worden. In rimpels en littekens. In striae strepen en (over)hangende lichaamsdelen.
En misschien zelfs, of juìst, in zwakte en loslaten. In de kracht van overgave.

Al vanaf het moment dat we geboren worden sterft ons lichaam beetje bij beetje. Het gaat al snel bergafwaarts. Zèlfs als je het geluk hebt gezond te zijn ..
Gelukkig zij die bereidt zijn te wìllen sterven. Iedere dag een beetje meer.
Stop het 'werken' naar meer zelfvertrouwen of zelfverzekerdheid. Vergeet jezelf! Je zult het veel leuker hebben .. En de mooiste dingen zien ...

I often think that the night is more alive and more richly colored than the day.

―Vincent van Gogh

"Sterrennacht"
Vincent van Gogh, Saint-Rémy, juni 1889
MoMA, New York City

‘Zie, ik had een andere droom’ zei hij,

‘ik droomde dat ik de zon zag, en de maan en elf sterren die voor mij bogen.’

―Genesis 37:9

Sommige mensen zijn bang dat ze het in dit leven nooit zullen redden, wat "het" ook moge zijn. 
Het goede nieuws is: Dat zullen we ook nooit. Want wij zijn nietig, en God is alles. Zonder de God van zonnebloemen en zwaartekracht zouden we niet eens adem hebben.

Ons leven is uit God en voor God. We hebben niets meegenomen en kunnen niets meenemen.
We krijgen er wèl iets voor terug. Álles zelfs! Tenminste, wanneer je je aardse tent verlangt te verruilen voor een onsterfelijk lichaam. En dat kan alleen als we bereidt zijn te sterven, aan onszelf ...

Over ware kunst gesproken: 'k Verlang steeds meer naar die Dag waarop God mij (ver)pakt in een nieuw lichaam..
 Maran Atha!

   ―|-| a n s

Now I understand
what you tried to say to me
and how you suffered for your sanity
and how you tried to set them free
they would not listen they did not know how
perhaps they'll listen now

For they could not love you
but still your love was true
and when no hope was left inside
on that starry starry night

But I could have told you,
Vincent,
this world was never ment for one

as beautiful as you

Ragebol's recht

Rechtbank Utrecht, november 2006.
Direct bij binnenkomst in de rechtszaal zie ik achter het desk mevrouw de rechter zitten.
Een vrouw met grijs gekortwiekt plukjeshaar dat mij doet denken aan een ragebol welke al decennia lang in de hoek van de bezemkast doelloos stof staat te happen.
Er zit slechts één heer achter het houten schot. Het is de griffier die mag notuleren wat er zoal gezegd en gedaan wordt. Dit beloofd niet veel goeds ...

De vraag rijst op of het überhaupt nog zinvol is om mijn situatie toe te lichten.
Heb het namelijk niet op vrouwelijke rechters met kort haar ;-)
Haar ogen verraden iets: Ze heeft geen enkel verlangen mij in mijn gelijk te stellen.
Wat ik zie zijn een stel feministisch wilde ogen die leeg en chagrijnig de wereld bezien.
 Een wereld met ìets te veel fake.
  Ik krijg dorst, en honger..
    naar gerechtigheid ...

Oude man

Vind u het goed als ik er even bij ga zitten?

Voel wat u voelt, denk ik

U bent vast twee keer zo oud als de man die u schilderde werd
Hij stierf jong
Ik heb hem inmiddels overleefd, zo noemt men dat hier
Voel mij overigens vaak een oude man

~

Handen voor uw ogen, ellebogen op de benen

Moedeloos

Beetje warmte van het haardvuur 

Maar koud vanbinnen?
 ~

Doen uw botten geen pijn op die oude stoel?

Bij mij doen bijna alle botten pijn
Overal pijn
Beste man, hoe lang nog hè

"Treurende oude man"
(ook wel: "Op de drempel van de eeuwigheid")
Vincent van Gogh, mei 1890
Kröller-Müller, Otterlo, mei 2014

Aan je bewonderaars

De moed even verliezen is helemaal niet erg
Je beschadigd voelen evenmin
Kijk eens een moment naar je littekens,
ze wijzen jou op Jezus
~
Elke dag,
één dag jonger
want ouder worden,
is jonger worden
~
Elke dag,
één dag dichter bij je definitieve adreswijziging
waar zorgen en dood verleden tijd zijn
vreugde in plaats van pijn!
voor Altijd

Van Gogh schilderde dit doek 2 maanden voor zijn dood.

Jesaja 40:28-31 en Jeremia 31:13

Hij kreeg medelijden

Fragment uit "De Terugkeer van de Verloren Zoon", kruis toegevoegd.
Rembrandt, 1662

Hij kreeg medelijden en rende op zijn zoon af,

viel hem om de hals en kuste hem.

―Lukas 15:20

"When we honestly ask ourselves which person in our lives mean the most to us,
we often find that it is those who, instead of giving advice, solutions, or cures, have chosen rather to share our pain and touch our wounds with a warm and tender hand.
The friend who can be silent with us in a moment of despair or confusion,
who can stay with us in an hour of grief and bereavement, who can tolerate not knowing, not curing, not healing and face with us the reality of our powerlessness, that is a friend who cares."

―Henri Nouwen, 1932-1996

         ~