24 mei 2013

Alleen een gewonde soldaat

   Lieve Jezus,
wat ik ook probeer te ondernemen, het lijkt erop dat het meeste mislukt.
Mijn broer en zus bijvoorbeeld, zij zijn "keurig getrouwd" en hebben kinderen en een dagelijkse routine schuine streep rompslomp ;-) Ik niet. Een baan? Die heb ik ook niet meer. Ben al dankbaar wanneer de dag op een draaglijke manier door te komen was, zoals U als geen ander weet. Mijn inspanningen, ze lijken zo vaak tevergeefs. Stukken van mijn hart vliegen in het rond, met windkracht 10..

Het is misschien niet helemaal eerlijk Heer, maar hoe meer pijn ik heb, hoe meer ik uitzie naar een hemels appartement. Naar de plaats waar geen lijden, pijn, tranen en dood meer zijn zal!


.. bij nacht hef ik mijn handen, rusteloos, mijn ziel laat zich niet troosten.
U laat me mijn ogen niet sluiten, van onrust vind ik geen woorden, ik zie terug op voorbije tijden, op de dagen en jaren van vroeger.
Maar nu weet ik mij altijd bij U, U houdt mij aan de hand en leidt mij volgens Uw plan.
Dan neemt U mij weg, met eer bekleed. Wie buiten U heb ik in de hemel?
~Psalm 77:3,5,6 ~Psalm 73:23-24


 
  Mijn geliefde,
Ik begrijp je. En Ik zie er ook naar uit om je hier te verwelkomen.

Het leven op aarde kan zo'n strijd zijn hè. Daarom zei Paulus al "strijd de goede strijd".
Hij bedoelde niet dat je het braafste jongetje van de klas moet worden hoor. Die zijn er al meer dan genoeg, helaas.. Ik smacht naar mensen die weten dat ze enkel door Mijn genade leven. Ik ken je zonden, je strijd tussen vlees en geest. Je hunker naar een pijnloos leven en je verlangen naar het hemelse en volmaakte.

Leven is lijden. En jouw lijden is deel van een veel groter lijden. De wereld die Ik volmaakt schiep, is veelal verworden tot een tranendal.

Àlles op aarde gaat voorbij, vriend. Het enige dat blijft, is geloof, hoop en liefde.
Het maakt niet uit al heb je dikke krassen opgelopen, het maakt uit of je geleefd hebt! Voor Mij..

Mijn vriend; in de dienst van Liefde, kan alleen een gewonde soldaat dienen.

Ik heb je gewild, Ik hòu van je. Probeer daarom Mijn liefde door te geven, zoveel je kunt.
Straks zullen we Feest vieren, samen met de engelen, geliefden en àlle gewonde Soldaten ..
Want waar Ik ben, zul jij ook zijn. Voor ééuwig.
  Knuffel van Mij

    ~

16 mei 2013

"Take My Life and Let It Be"



Take My Life And Let It Be - 1874

Woorden: Frances Ridley Havergal, 1836 - 1979
Muziek: Henry A. Cesar Malan, 1787 - 1864

"Sterker nog, alles beschouw ik als verlies. Het kennen van Christus Jezus, mijn Heer, overtreft immers alles. Omwille van Hem heb ik alles prijsgegeven; ik heb alles als afval weggegooid. Ik wilde Christus winnen."
Filippenzen 3:8


Deze oude hymne behoort tot mijn persoonlijk favorieten. Maar goed, die heb ik er veel ;-)

Frances schreef dit lied op een melodie uit 1827 gecomponeerd door ene Cesar Malan. Een melodie die dus al ruim voor haar geboortedag bestond.
Ergens op internet kwam ik de parallel tegen met Cesar Millan, de man die bekend staat als de "dogwhisperer". Maar de componist van deze mooie melodie met bijna dezelfde naam als de man die met honden 'fluistert', fluisterde met God... Frappant detail is dat als we de letters van dog omdraaien, God lezen. Cesar Malan, de Godwhisperer ....

Overigens wordt dit lied in 7 verschillende melodieën gezongen. Zelf vind ik de Nottingham Mozart uitvoering erg mooi. Deze klinkt een beetje Keltisch.

Frances was de dochter van een invloedrijk Anglicaans geestelijke, William Havergal. Hij was voor haar een belangrijke inspiratiebron. 
Ondanks haar povere gezondheid was Frances een goed studente. Op 4-jarige leeftijd kon ze al Bijbelgedeelten uit haar hoofd citeren en op latere leeftijd beheerste zij meerdere moderne talen en tevens Grieks en Latijn.

Hoewel Frances haar hele leven al christen was voelde ze dat er iets ontbrak in haar geestelijk leven. Op 2 december 1873, een adventszondag, ontving ze van iemand een boekje met de naam All for Jesus waardoor ze een heftig bekeringsmoment doormaakte.

Een paar jaar laten bracht ze samen met 10 anderen mensen een een paar dagen door in een buitenhuis. Sommige van hen waren niet-christen, andere waren dat wel maar niet echt in overgave tot de Heer.
Voor dat het samenzijn aanving bad ze: "Heer, geef me alles wat ik nodig heb in dit huis."
Ze bedoelde woorden om de anderen aan te raken met het Evangelie. Nog voor het einde van haar verblijf waren ze allemaal tot bekering gekomen. Op de avond voor vertrek was Frances zó opgetogen over dit wonder dat ze de slaap niet kon vatten en schreef toen dit gave lied, "Take my life".
 

Toen ze op een dag haar eigen lied zong werd ze in het bijzonder stil gezet bij de woorden Take my silver and my gold; not a mite would I withhold.
Mevrouw Havergal bezat een redelijke verzameling sieraden. Zilver en goud dus.. Ze besloot alles weg te doen. Tja, wat heb je daar ook aan hè. 
Hierover schreef ze het volgende aan een vriendin: "Vandaag liet de Heer mij de volgende stap zien en ik heb besloten mijn eigen woorden letterlijk te nemen: Ik geef al mijn versieringen aan de Missionary House. Ook het kabinet met juwelen die vast veel geld zal opbrengen want er zaten bijna 50 juwelen in. Nooit eerder pakte ik een doos in met zó veel plezier!"

Frances had haar hele leven een fragiel lichaam, een zwakke gezondheid. Toen ze 42 jaar jong was en haar arts haar vertelde dat ze er slecht aan toe was en niet lang meer te leven had, antwoordde ze: "Dat is haast te mooi om waar te zijn!" En o, wat kan ik vandaag de dag haar hartenkreet goed begrijpen ..
Aan het voeteneind van haar bed had ze een bordje met haar favoriete tekst geplaatst die ze met haar blote ogen kon lezen: "Het bloed van Jezus Christus reinigt ons van alle zonden."

Frances schreef o.a. ook I gave my life for Thee en I am trusting Thee, Lord Jesus
Ze stierf op 46-jarige leeftijd. 

In Nederland kennen we dit lied als "Neem mijn leven, laat het Heer", gezang 473 uit het Liedboek voor de Kerken. Kees Kraayenoord zingt dit lied op het prachtige album Jezus leven, van mijn leven.











14 mei 2013

Wat mijn geloof zegt


Er is hoop.
Dat is wat mijn geloof mijn hart influistert.
Mijn geloof zegt dat er ècht een God is.
En dat deze God zielsveel van mij houdt.
En dat Hij zichzelf aan mij kenbaar gemaakt heeft door zijn Zoon Jezus Christus.
Dàt geloof, heeft mijn fragiele leven veranderd.
En ook mijn kijk op dit leventje.
Wanneer ik mijn bekeringsmoment meemaakte?
Zou ik echt niet meer weten ..
Waarschijnlijk was ik een jaar of 7,
we zongen 'k stel mijn vertrouwen op de Heer mijn God.

Veel mensen kunnen niet geloven in een God die zó veel lijden toestaat.
En dat is goed te begrijpen. Want dat botst nogal.
Hoe kan God nou Liefde zijn?!..
Daarom is geloven een grote stap.
En tegelijkertijd maar een heel klein stapje.
Stapje voor stapje,
struikelend achter de Meester aan.

We worden omringd door 100.000 wonderen.
Elke dag opnieuw. 
Maar we zien ze meestal niet ..
Het feit dat je dit leest en leeft, is een wonder.
En het grootste wonder is dat je een hemelse Vader hebt,
die met een eeuwige Liefde van je houdt.

Ja, ik geloof dat God mijn bestemming is.
En ik geloof dat Hij ook jòuw bestemming wil zijn.
Omdat Hij je gemaakt heeft om van Hem te zijn,
en uiteindelijk bìj Hem te zijn --
Eeuwige vreugde!
  Dat is wat ik geloof.



4 mei 2013

Geloof Mij op Mijn woord

   Lieve Jezus,
U bent begaan met onze pijn. U bent bekend met onze zorgen en eenzaamheid.
Heer! waarom is er toch zoveel lijden!?

Ik weet wel, dat wanneer al het lijden in de wereld verklaard zou worden,
er nog steeds evenveel lijden zijn zal...
En ik weet ook wel Heer, dat onze "waarom's?" altijd waarom's blijven, zolang wij nog hier aan deze wereld kleven.
Maar zou het lijden vanaf nu misschien ietsje minder kunnen, Heer?
Om te beginnen in mijn lichaam en daarna voor de rest van Uw schepping?... 
Oké, in omgekeerde volgorde kan ik mij ook goed vinden. Al kan ik U niet beloven dat ik dit nog lang vol ga houden.

Tènzij, tenzij ik mij er eìndelijk bij neer kan leggen dat Ú mij geleid hebt.. op de plek ..
waar ik nu ben...
Een plek die meestal verloren genoeg voelt, om mij door U te laten leiden ...


Vergeet God genadig te zijn, 
verbergt zijn ontferming zich achter zijn toorn? 

En ik zeg: ‘Ik weet wat mij kwelt,

de hand van de Allerhoogste is niet meer dezelfde.’
Ik denk terug aan de daden van de HEER – 
ja, ik denk aan Uw wonderen van vroeger, overweeg elk van Uw werken, en houd in gedachten Uw grote daden. 
~Psalm 77:10-13 

 
  Mijn geliefde,
  .. zucht...

Geloof Mij op Mijn woord als Ik zeg dat Ik je nooit zal verlaten. Nòòit. Dat beloof Ik je.
Ik zal je pijn veranderen in hoop en eeuwige vreugde!
Ik voel de pijn in je lichaam, Ik ken het stukje van jouw bestaan. En welke plek of situatie dat ook was of ooit zal zijn, weet dat Ìk daar al eerder ben geweest..

Er komt een tijd dat je meer dan ooit Mijn liefde zult ervaren.
Leg tot die tijd maar stilletjes je hoofd in Mijn boezem. Hoor je dat? Mijn hart klopt ook voor jou.
Wees niet bang .. je bent Abba's kind!







Hierbij kun je lezen: 2 Korinthe 1:3-6