Het is inmiddels diep in de nacht. Eigenlijk vroeg in de morgen. De vogels hebben inmiddels hun fluitconcert bijna afgerond.
En ik? Ik heb nog steeds geen oog dicht gedaan.. Nou ja, wel braaf toegesloten hoor, maar mijn hersenen denken kennelijk dat ik dat enkel voor de lol doe. Ze maken geen microgram melatonine aan. Pipo Pijn wint weer eens van mijn slaap.
Ik mijmer nog even over de dag van gisteren en bedenk me dat vandaag morgen weer gisteren zal zijn.
Hans, 's nachts moet je slapen, jongen.
Dagen dat je van verschillende kanten liefdevol advies en goedbedoelde tips krijgt.
Van mensen dus. Van lieve mensen doorgaans.
Van andere mensen. Die andere dingen hebben meegemaakt.
Soms hebben ze geen idee wat ze zeggen eigenlijk, zo lijkt het. Soms zijn er mensen die zelfs een goed advies hebben, maar je blijft niet minder verward achter..
"Jongen, volg gewoon je hart."
Hmm, klinkt goed. Maarre, waar gaat mijn hart naar uit?
"Volg je neus", zeggen anderen.
Maar iedere keer als ik mijn hoofd draai, veranderd de richting van mijn grote neus mee.
Moet ik linksaf of rechtdoor? Of toch rechtsaf?
"Volg je dierlijk instinct."
Ha, als ik mijn instinct zou volgen, ga ik vast nog meer stinken.
"Jongen, volg je dromen."
Maar in mijn dromen ben ik ver van huis..
Ze zijn meestal te wazig om over verder te dagdromen.
Maar de Maker van kleine teentjes en grote neuzen,
de Vader van harten,
Hìj is Degene die ik boven alles op aarde verkies.
"Wie buiten u heb ik in de hemel?
Naast u wens ik geen ander op aarde." ~Psalm 73:25.
Ik hoor de stemmen van honderd dromen.
Echo's van duizend dromers.
Er wordt weer eens genezing over me uitgesproken.
Ook al goed bedoeld natuurlijk, maar ik ben de tel kwijt geraakt ..
Honderden adviezen.
Over hoe de moderne mens nòg meer "voor zichzelf moet kiezen".
Jongen, meisje, volg je hart.
Maar de Maker van kleine teentjes en grote neuzen,
de Boetseerder van billetjes en oorlelletjes,
de Vader van harten,
Hèm wil ik volgen,
en straks voor eeuwig bij Hem zijn.
