Posts tonen met het label lijden. Alle posts tonen
Posts tonen met het label lijden. Alle posts tonen

30 maart 2018

Kruisdragen; de weg naar Verlossing


De Kruisweg.

Romeinse soldaten trekken de koningsmantel van Jezus' lichaam.
Door vastklevend bloed worden de geselwonden nòg verder opengetrokken.
Ze doen Hem Zijn eigen kleren weer aan.
Twee soldaten leggen hardhandig een dwarsbalk op Zijn schouders.
Ze spotten met de Maker van het universum.

Soms is het bijna stil.
Dan weer een luidruchtig joelen en jennen.
Sommige huilen.
Mannen verkrampen van verdriet.
Ze wenden hun hoofd af.
Vrouwen jammeren.
Ze slaan de handen voor hun gezicht.

Jezus strompelt verder.
Doornen prikken in Zijn hoofd.
De weg van het paleis van Pilatus naar Golgotha is een kleine kilometer.
Heel ver is het niet.
Maar de Meester begint steeds meer te wankelen.
De Kruisweg. Het is een Lijdensweg.

               
Op bevel van enkele soldaten neemt ene Simon van Cyrene, een donkere man,
het dwarshout van Jezus over.
Vrouwen slaan zich in Joodse traditie op hun borst en blijven weeklagen om Hem.
Een menigte van mensen volgt de lijdende Christus.

Plotseling keert Jezus zich tot enkele vrouwen (Lukas 23:26-31:
"Dochters van Jeruzalem, huil niet om Mij. Huil liever om jezelf en je kinderen, want weet, de tijd zal aanbreken dat men zal zeggen: 'Gelukkig wie onvruchtbaar is, gelukkig de moederschoot die niet gebaard heeft en de borst die geen kind heeft gezoogd.' Dan zullen de mensen tegen de bergen zeggen: 'Val op ons neer!' en tegen de heuvels: 'Bedek ons!' Want als dit gebeurt met het jonge hout, wat zal het verdorde hout dan niet te wachten staan?"

Midden in Zijn eigen lijden, profeteert Jezus dat Zijn volk een groot lijden te wachten staat ...

De weg loopt nog een klein stukje omhoog.
Jezus' moeder heeft de hele weg meegelopen, dicht bij Hem.
Sommige discipelen zijn ook getuige.

Golgotha, de Schedelplaats, nèt buiten Jeruzalem;
Een Romein biedt Jezus wijn met een pijnstillend middel aan.
Jezus proeft eraan, Zijn keel is droog, Hij heeft dorst.
Maar de Meester weigert er verder van te drinken.
Jezus laat zich niet verdoven..
Gods Zoon wil Zijn lijden volkomen dragen.
Deze gifbeker smaakt bitterder dan bitter.
De executie van de Verlosser is begonnen, als een Pesach-lam; het Lam voor ons geslacht.
Om ook jóu te Verlossen.



p.s. Wil je Mij volgen? neem dan jóuw kruis op je


17 mei 2017

Ik ben geen "christen" meer


Oké dan, kleine correctie: Ik nóem mij geen christen meer. En eigenlijk al veel langer niet meer.
Om het met een moderne uitspraak te zeggen; ik kom nu pas uit de kast ermee. Je kunt maar het beste modern zijn tegenwoordig hè. Dan wordt je tenminste begrepen joh.

Het spijt mij beste mensen, ik kan en wil mij niet langer vereenzelvigen met het moderne christendom dat steeds meer de Kerk binnensluipt. Of stormt..
De 'moderne kerk' met haar populaire (plastic) pastor's, doopfeesten, worship festivals, charismatische wonderwerkers, genezingsgoochelaars en good-life goeroes...
Oh oh oh, die dwaze clowns die genezingsdiensten organiseren op hún podia; hoop zó die gasten niet te herkennen in de hemel hè! ;-)

Wij leven in een gemaskerde maatschappij
Al dat elite-toneelspel is dus ook de Kerk binnengedrongen. En niet zo'n klein beetje... Want alles móet strak zijn. Echtheid en daarmee ook eerlijkheid (maskers af), is soms ver en steeds verder te zoeken, zo lijkt het.
Er zit een soort van plastisch chirurg achter het podium en in de coulissen die ervoor moeten zorgen dat er een excellente dienst wordt voorgeschoteld.. Een super worship night! Een gelikte en hopelijk veel gelike-te (livestream) video. Een 'sunday funday'. Yes! Happy!

Kerkje in Groet

Doe mij ajb. de schoonheid en stilte van de Schepping
Een oud klein kerkje in de bergen ofzo. Véél beter. Met een paar mensjes 'maar'. Nee, geen "succesvolle gemeentegroei".
Wat dan wel? MEDE-MENSEN. Die MEE-Leven en MEE-Lijden: COM-Passion.
Ze zijn net als ik in Verwondering. Stil dus. Stil voor Abba Vader.
Niet plastisch of geforceerd 9 x het opwekkings-refrein herhalend, maar zuchtend en zachtjes zingend. Er zijn er ook die slechts neuriën. We zingen een oude hymne, a capella. Met een vreugde-sprongetje in het hart. Écht. Just As I Am.


Nee, ik noem mij geen christen meer. Wat ik dan wél ben? Ik ben een Jezusvolger. Ja dat betekent net als christen ook volgeling van Christus, weet ik. Maar ik ben er zo één die het allemaal niet meer weet. Zo één die struikelend achter Hem aan strompelt, weet je wel.
Met een diep verlangen naar de 1e opname. In een oogwenk, voor altijd bij Hem. Verlost van alle aardse aanvallen. (die ook nog komen gaan, want het wordt nog veel gekker...).

Voor nu: Volmaakt, door geaccepteerde onvolmaaktheid.
Door Genade alleen.

 Maranatha


    |-| a n s



5 mei 2015

"Just As I Am"


Just As I Am - 1836

Woorden: Charlotte Elliott, 1789 - 1871
Muziek: William B. Bradbury, 1816 - 1868

"Al wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen; en die tot Mij komt,
zal Ik geenszins uitwerpen."
Johannes 6:37


Just As I Am. Er is maar 1 oude hymne die ik nóg mooier vind, zie: Songs. Wat een prachtig lied is dit!
Er bestaat waarschijnlijk ook geen ander lied met bijbehorende geschiedenis, die meer aan mijn persoonlijke situatie doet denken dan deze hymne. Juist in tijden als nu, waarin mijn gezondheid mij weer eens akelig in de steek laat.

Zal proberen dit verhaal hier zo compact mogelijk weer te geven.
Bij het lezen en luisteren van haar verhaal kan ik overigens mijn ogen nauwelijks droog houden. Mede misschien ook door de vredige melodie. Haar geschiedenis en worsteling; het is zó herkenbaar.. En dat zal zeker gelden voor ontelbaar chronisch zieke christenen.
Wat een troostvol lied! Vooral nu, in een tijd van ongekende leugens binnen het Lichaam...

De Engelse Charlotte Elliott werd geboren in de Londense wijk Clapham. Op 18 maart 1789. Tot haar 30e levensjaar was ze een gezonde en gelukkige vrouw. Maar het noodlot sloeg toe. Bij mij was dat trouwens op mijn 16e, maar dat terzijde. Tja, toen ik zo jong was waren er nog geen "wonderlijke zondagen" in Veenendaal, anders was ik héél misschien nooit zo ziek geworden... maar ook dit geheel terzijde ;-)

Charlotte schreef tot aan het begin van haar ziekte humoristische cabaret teksten en schilderde en tekende portretten. Ze was creatief.
Vanaf haar dertigste echter, liet haar gezondheid haar plotseling ernstig in de steek en werd ze in korte tijd bedlegerig. Herkenbaar..
Steeds vaker gaf het ziek-zijn haar een moedeloos en verbittert gevoel. "Als God van mij hield, had Hij mij nooit zo behandeld!", zei ze.

César Malan op bezoek bij Charlotte
In de hoop haar te kunnen helpen kwam op 9 mei 1822 de bekende Zwiterse evangelist César Malan bij de Elliott's op bezoek. De familie woonde inmiddels in Brighton, maar voor Charlotte werd het er niet bepaald Brighter op.
De volgende 52 jaar zou ze invalide en met pijn en een intense vermoeidheid door het leven moeten. Toch, die dag veranderde er iets wezenlijks bij de chronisch zieke Charlotte.

Toen Malan met haar sprak zag hij haar wanhoop, verdriet, bitterheid en emoties. Maar gaandeweg hun gesprek werd ze rustiger. Charlotte vroeg César: Wat is je medicijn?
Dr. Malan antwoordde:
"Kom, gewoon zoals je bent, een zondaar, tot het Lam Gods dat de zonden van de wereld wegneemt."

Johannes 6:37 werd haar redding, haar levenstekst ...

The one who comes to Me,
I will by no means cast out.

Charlotte's broer, de voorganger Henry Elliott, zou jaren later geld inzamelen voor een nieuwe school voor de kinderen van armere predikanten in Engeland. Voor deze gelegenheid schreef Charlotte in 1836 dit gedicht, de woorden van Just As I Am. De stencils werden door geheel Engeland verspreid. Verkoop ten gunste van de St. Margaret's Hall, Brighton. Met als subtitel: Him that cometh to Me, I will in no wise cast out. Eronder stond haar songtekst afgedrukt. De hymne die ooit wereldberoemd zou worden, was geboren.
Het zou het meest gebruikte lied voor de oproep tot bekering worden. (ook wel: altar call)

Dr. César Malan schreef óók hymnen. Volgens meerdere bronnen zelfs meer dan 1000. Ook heeft hij muziek voor hymnen gecomponeerd. Zijn bekendste melodie is die van het lied "Take my life and let it be". Wat Isaac Watts voor Engelse hymnody betekent heeft, zo Malan voor Frankrijk.

Charlotte Elliott stierf uiteindelijk op 82-jarige leeftijd. 
Ze heeft 150 hymnen geschreven waarvan er 115 werden gebundeld in The Invalid's Hymn Book.
Er wordt gezegd dat de familie ná haar dood meer dan 1000 aan Charlotte gerichte brieven vond, waarin men hun dank betuigden voor het lied dat hun hart had aangeraakt.


Invalide of niet, als je je leven in Gods handen kunt leggen, zal je leven méér dan waardevol zijn. Eéuwig.

Just As I Am is ook onlosmakelijk verbonden met het werk en leven van evangelist Billy Graham.
Tijdens de talloze evangelisatie-campagnes van Billy Graham zouden ruim een eeuw later, onder de klanken van Just As I Am, meer dan 3 miljoen mensen naar voren komen om hun hart aan Christus te geven. Leuk toeval: De thuisbasis van de bediening van Billy Graham is sinds jaar en dag gevestigd is in Charlotte, North Carolina.

Overigens is het ook bijzonder dat Billy Graham nog onder ons is.
De inmiddels 96-jarige Graham heeft tijdens grote en minder grote bijeenkomsten gedurende 60 jaar het Evangelie aan 215 miljoen mensen in 185 landen mogen verkondigen. Ongelofelijk.. maar waar.


Alleen de eeuwigheid zal ons kunnen vertellen hoeveel levens eeuwig veranderd zijn middels het
Just As I Am van Charlotte Elliott




Het verhaal van Just As I Am in 3 minuten





Wie tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen


       |-| /-\ |\| S

Bronnen: '101 Hymn Stories'Kenneth W. Osbeck en 'Then Sings my Soul'―Robert J. Morgan.

19 april 2015

Good-life Goeroes & Genezing-Goochelaars (2)

(de links in dit blog zijn cursief weergegeven)


Naïeve mensen zijn over het algemeen lieve mensen. Maar helaas vaak ook ernstig vatbaar voor leugens. Schijnwaarheid wordt al snel als waarheid geslikt.
De grootste "ikken" (ego's die enkel op groot geld uit zijn) weten dit maar al te goed ...
Zij verkopen hun vleselijke verlangens aan hun volgelingen al ware het geestelijke zegeningen.
De good-life business draait goed!

Hoewel niets nieuws onder de zon, lijken de verkooppraatjes van de "Woord van geloof" verkondigers steeds massaler aan te slaan. Naïeve enthousiastelingen en hedonistische sensatiezoekers worden zelfs getraind in wonderen en genezen (werkwoord?).

Door het overwoekerende welvaart-en genezingsevangelie is deze tijd,
met name voor de chronisch (en ernstig) zieke christen,
een verwarrende en vooral verdrietige tijd.
Want hoewel wellicht 1% geneest,
negeren en maskeren de goochelaars & hyperaars
met hun hoed en konijntjes 
vaak Godgerijpt geloofsvertrouwen.
Ook oprechte maar naïeve christenen worden meegezogen in deze
misleidende leugenkaravaan.

Hypes & Hyper
Eén van de meest gebezigde trucjes van de Hyper-evangelische goochelaar heden ten dage, is het laten aangroeien van iets te korte benen bij mensen met (ìets) ongelijke benen.


Sommigen hebben er hun Core business van gemaakt  "glorie stoel", wie het ziet, ziet de leugen direct. Maar als een populaire pastor precies hetzelfde doet, zijn er heel wat mensen die er instinken. Beste mensen, wees a.u.b. op uw geestelijke hoede.
Er schijnen zelfs goochelaars te zijn die deze gespeelde genezingsgave gewoon van hun vader hebben geërfd. Wellicht heeft het dus niet enkel met gave en training te maken maar spelen de genen ook een rol..

Hyper-evangelisch of haper-evangelisch,
de pipo-pastors etaleren graag 'hun' genezingen. Raar eigenlijk.
Beter gezegd: On-Bijbels.

Vreemd dat God er altijd voor kiest om dat ìets te korte been ìets te laten aangroeien hè.
Maar nooit dat te lange been ietsje korter maakt.. Althans, dat laatste heb ik nog nooit gehoord of gelezen. U wel?

   Het hyper-evangelie wordt meer dan eens verpakt met nogal
misleidende uitspraken, voorzichtig uitgedrukt...


Wat ik ook nooit hoorde is dat onze heilige God 2 benen tegelijk liet aangroeien. Laat staan een beenloze, 2 benen geeft.. Is voor Hem immers precies hetzelfde 'goocheltrucje', toch?
Schei toch 's uit met die onzin!

Beste lezers, ik denk te weten hoe dat zo komt:
Het heeft er namelijk alle schijn van dat God oneindig meer tot Zijn eer en glorie komt middels mensen met een kruis. Mensen die óók nog eens bereid zijn hun kruis te dragen. Net als hun Meester..
Zoals bijvoorbeeld een spastisch been. Of een half been.. Of neuropathische handen, en voeten, en benen..
Of helemaal geen benen ...


Kruisdragen betekent overigens niet per se een ziekte of handicap, maar sterven aan jezelf.

Waarom allereerst gespitst zijn op Zijn 'zegeningen',
op wat Hij geeft ...
in plaats van op wie Hij ìs? 

Beste mensen, sorry dan, maar ik geloof niet in een god die een voorkeur heeft voor deze gruwelijk goedkope genezingsgaven.
Hoe moeilijk soms ook; stel je vertrouwen in de lévende God. Hij maakt van ieder stukje gebrokenheid een hemels Kunstwerk!
Oneindig Beter dan al die hypes schuine streep fopperij ...


    |-| a n s

p.s. Ik geloof. Dus ook in wonderen hoor. Toch wel. 'k Zie er vaak 10-tallen per dag.

Hierbij zou je eens moeten lezen:

2 Korinte 1:3-7
Filippenzen 1:29
2 Korinte 4:16-18
Handelingen 20:30-35
Romeinen 8:17,18
2 Timoteüs 4:3-5
1 Petrus 1:4-9
2 Timoteüs 2:15-17
Marcus 8:34-38


12 januari 2015

Wie zijn we eigenlijk?


Deze wereld is bezeten,
en bezet
Bezeten van zichzelf en van bezit
Ja, ze is bezittelijk

Waar is het geweten?
Mensen maken elkaar af,
met woorden of raketten, cartoons of kalasjnikovs
We zijn vaak vol,
van leegte ..

De mens wil zijn deel
Deel zijn van iets groters dan zichzelf
Het Grote dat wordt afgewezen,
moet worden vervangen door samen ìets te zijn

We bloggen
We schreeuwen
We zijn voor
We zijn tegen

We zijn stil


Wie zijn we zonder Maker?
Zijn we dan slechts een "ik ben .."
of een nummer?
Wie of wat zijn we eigenlijk?

Aan het begin van de zomer zijn we Oranje
Aan het einde van de zomer,
zijn we allemaal een vluchtnummer ..
Aan het begin van de winter zijn we opeens Charlie
Aan het einde van de winter zijn we .. ?

Morgen,
zal vandaag gisteren zijn
Wereldleiders worden vergeten
We weten amper nog hoe zij heetten

De wereld, ze is een vat vol lijden
Wat doen we elkaar aan?!
Wie zijn we eigenlijk?
Wie zijn we vandaag of morgen
Wie ben je aan het einde van je leven?

Van Wìe ben je? ...




|-| /-\ |\| S

1 oktober 2014

"Does Jesus Care?"



Does Jesus Care? - 1901

Woorden: Frank E. Graeff, 1860 - 1919
Muziek: J. Lincoln Hall, 1866 - 1930

"Werpt al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u."
1 Petrus 5:7



Nummer 13 in deze Hymne-serie. 113 Jaar geleden geschreven door een Amerikaan met een geweldig irritante snor en een typisch Amerikaanse naam: Frank E. Graeff.
Een bijzonder lied, met de universele vraag van de mensheid: Waar is God als ik pijn heb?

Hoe kan God liefde zijn als er zoveel lijden is?

Geeft God wel echt om ons? Is Hij werkelijk op de hoogte van al onze pijn en noden?
Waarom doet Hij dan niets?! Interesseert onze eenzaamheid Hem wel? Hij had dit of dat toch kunnen voorkomen?!
Allemaal menselijke en terechte vragen van mensen wier leven zwaar is. En voor wie is het dat uiteindelijk niet? We krijgen allemaal te maken met verdriet en tegenslagen, vroeg of laat. En waar is God dan in al ons lijden?
Zorgt Jezus ècht voor ons? ..

Graeff werd geboren op 19 december 1860 in Tamaqua in de staat Pennsylvania. Een staat dat net onder New York ligt. Ik stoomde er ooit zelf een stukje doorheen met de Amtrak :)
In zijn geboortestreek rond Philadelphia, de hoofdstad van Pennsylvania, stond hij bekend als "the sunshine minister". Da's nog eens een titel..

C. Austin Miles, de schrijver van de hymne "In the Garden" (zie hier) zei over Frank Graeff:
He is a spiritual optimist, a great friend of children; his bright sun-shining disposition attracts him not only to children, but to all with whom he comes in contact. He has a holy magnetism and a child-like faith.

Persoonlijk geloof ik dat bovenstaande uitspraak over leven & geloven een meer dan prima omschrijving is van hoe het ooit bedoeld is.. 

"‘Laat de kinderen bij me komen, houd ze niet tegen, want het koninkrijk van God behoort toe aan wie is zoals zij. Ik verzeker jullie: wie niet als een kind openstaat voor het koninkrijk van God, zal er zeker niet binnengaan.’ Hij nam de kinderen in zijn armen en zegende hen."
Markus 10:14-16


Graeff had regelmatig te kampen met beproevingen, twijfel en lichamelijke zwakte.
Tijdens één van deze beproevingen opende hij zijn Bijbel en putte kracht uit de woorden van 1 Petrus 5:7 ".. hij zorgt voor u". Het was op die dag dat hij de tekst voor deze hymne schreef.

Does Jesus care when my heart is pained
Too deeply for mirth or song,
As the burdens press, and the cares distress,
And the way grows weary and long?

O, yes He cares; I know He cares!

His heart is touched, with my grief.


Frank E. Graeff stierf op 29 juli 1919 in Ocean Grove, New Jersey. Al jong voelde hij zich door het Evangelie aangetrokken. Hij had een hart voor kinderen en jeugdevangelisatie en stond bekend als een echte verhalen-verteller.
Uiteindelijk zou hij iets meer dan 200 hymnen schrijven.

Als gelovigen kennen we allemaal onze tijden van vragen & twijfel. En dat is maar goed ook ...
Het zijn juist deze tijden van eenzaam lijden die ons de kans bieden ons over te geven. Om te capituleren.. Onszelf aan Hem te geven. Volkomen.
Want al wat is, en komen zal; het is God, en God alleen.

Does Jesus care? ― Oh yes. 
  I know He cares,
    I know ...

              |-| a n s



Door de in 2013 op 104-jarige leeftijd overleden Bev Shea, met Guy Penrod


Door Gary Chapman


24 augustus 2014

Gaat geloof groot genoeg, genezing geven?


De Bijbel is een geestelijk Boek. En zo moeten wij hem ook lezen meen ik. Juist in een tijd van ongekende Christenvervolging. Want het op hol geslagen westerse christendom dat kickt op wonderen heeft het Lichaam van Christus reeds veel leed aangedaan, vrees ik.

'God is goed dus zal Hij dit of dat doen of dat of dit voorkomen' is de sinterklaas-achtige gedachte onder sommigen in het hypermoderne christendom dat steeds vaker aan een kwartjesautomaat doet denken.

Toch is de broeder of zuster die een arm om mijn schouder legt, middenin mijn soms diepe lichamelijke pijn, voor mij oneindig meer mede-Reisgenoot van Jezus dan zij die verslaafd zijn aan (zogenaamde) wonderen. Deze lieden willen wónderen zien. Zoveel mogelijk. "Halleluja!! Dronken in de geest, haha!" Men staat te dansen en gek te doen op en voor het podium en meent helemaal "in de Heer te zijn".
Maar stil worden en mee-lijden? Nee, er mòet iets gebeuren. Een soort 'geestelijk' carnaval is dan iets te vaak het resultaat van deze armoedige verslaving ..

Het welvaartsevangelie, inclusief het genezingsevangelie,
is de grootste leugen in Christenland.
Het maakt meer kapot dan het Lichaam lief is.


Lijden is dè manier in de Wet van het Koninkrijk om ons duidelijk te maken dat dit leven waard is geleefd te worden! Al is het maar een paar jaar. Opdat ons leven een veel hoger doel heeft, dan slechts dìt leven ..

Jezus zei: Ik was ziek en jullie hebben mij genezen. Of zei Hij: gij hebt mij bezocht? ....

Wij hebben een Almachtig God voor wie niets onmogelijk is. Gezondheid en dus ook genezing is iets prachtigs. God geneest nog steeds. Makkie voor Hem.
Toch blijft het een wonder. Een uitzondering in het geheel. En dat is maar goed ook ...

In het wereldje van de "ministries" lijkt er soms een soort wedstrijd gaande wie het podium heeft met de meeste genezingen. Men organiseert zelfs trainingen over genezen. Inderdaad, "genezen" als werkwoord.. Beste mensen, is dit werkelijk Gods bedoeling? Ehmmm.

"Genezingsfeest" (ja, zo wordt het echt genoemd..)
Idioterie ten top.
Verdrietig, voor zovele zieken, maar niet in de laatste plaats voor God zelf ..


Als het echt zo was dat een groot geloof bergen zal verplaatsen en alle zieken doet genezen, dan stond er geen berg meer op zijn oorspronkelijke plek en veel idioter nog: Er zou geen (gelovige) zieke meer zijn ... toch?

Maar als er geen lijdende mensen meer zouden zijn, was er ook niemand om werkelijk voor te zòrgen. Geen mee-lijden.
Willen we als christenen deze wereld ècht?
Een wereld waarin geen zorgen-voor meer is?! ...

Nee, genezen is geen werkwoord. Ook geen geloofsspelletje.
Genezing is een WONDER.
Maar nog NIETS vergeleken met het Wonder van de Eeuwigheid, niets vergeleken het het wonder van al dan niet lijdende Jezusvolgers die boven alles uitzien Jezus en Abba Vader te ontmoeten!
Goed gedaan, goede en trouwe dienstknecht ...



    |-| a n s

Hierbij kun je lezen: Matteüs 25:35-40 en Romeinen 8:17,18 en 2 Timoteüs 4:2-5



9 augustus 2014

"Neem je kruis op, en volg Mij"


De westerse christen kan anno nu op vele manieren een beroep doen op zogenoemde "professionele hulp":

- Hulp in het benutten van je talenten.
- Hulp in het vergroten van je zelfvertrouwen.
- Hulp in het leren verstaan van Gods stem.
- Hulp in het leren genezen van je broeders en zusters ..
- Hulp in het verwezenlijken van je dromen.
- Hulp in het op christelijke wijze succesvol zakendoen.
Hulp in het worden van een leider.
   etc.

Het wemelt van de conferenties, trainingen, seminars en workshops in Christenland.
Allen met het hoogste doel om "geestelijk te groeien", menen de christelijke "trainers" op hun sites en pamfletten..


Doet bij mij de volgende vraag rijzen:

Wie zijn nu eigenlijk de hulpbehoevenden? En wie zijn ècht getraind?
De gediplomeerde trainer? Of de persoon met een grote rugzak vol levenservaring? ...

Er bestaat één cursus die aan alle eisen voldoet. Die klinkt zo..:

          "Neem je kruis op, en volg Mij."



Hoe? Door je leven te accepteren zoals het is. Door je lijden te aanvaarden als een waardig Soldaat van Christus.
Laten we ons kruis op ons nemen. Dat is óók medemens zijn. Of misschien leren we juist alleen zo een médemens te zijn? ..
De hemel werkt graag samen met bewogen harten.

Geen cijfers en resultaten, geen genezings-percentages, geen trainingen in genezing, geen evangelie van voorspoed, geen podia met populaire smilende succes-pastors.
Maar oprechte Compássion!
Mee-lijden en leven. Dat zal het Lichaam balsemen. Het zal de strijd in het hier & nu niet kunnen wegnemen, want de "heerser dezer wereld" raast door...
Maar het verlangen naar de eeuwige Stad, het Nieuwe Jeruzalem, zal louter toenemen.

Ja dan zullen we meer en meer met ons hart gaan voelen dat we uiteindelijk slechts om één reden zijn geschapen: Wandelen met God. De Meester volgen.

Beste mensen, we leven enkel van Genade. Maar deze Genade was en ìs niet goedkoop ...

Nee, ik geloof niet zo in al die snelle cursussen.
In alle nood hebben we elkáár nodig,
 en God boven alles.


   be God's !


4 mei 2014

Hij kreeg medelijden


Fragment uit "De Terugkeer van de Verloren Zoon", kruis toegevoegd.
Rembrandt, 1662

Hij kreeg medelijden en rende op zijn zoon af,
viel hem om de hals en kuste hem.
Lukas 15:20


"When we honestly ask ourselves which person in our lives mean the most to us,
we often find that it is those who, instead of giving advice, solutions, or cures, have chosen rather to share our pain and touch our wounds with a warm and tender hand.
The friend who can be silent with us in a moment of despair or confusion,
who can stay with us in an hour of grief and bereavement, who can tolerate not knowing, not curing, not healing and face with us the reality of our powerlessness, that is a friend who cares."
Henri Nouwen, 1932-1996


         ~