Novotel met zwembad en Mandela

Categorie: "herinneringen om saaie sneeuwloze donkere winterdagen door te komen."

Ooit was ik niet ver bij wijlen Nelson Mandela vandaan. Misschien zo dichtbij, dat het in meters is uit te drukken. Dat was bij het Novotel in Arusha, Tanzania. Mijn goede vriend Martin en ik waren van plan te gaan zwemmen. 
Het was zo'n typisch een na laatste vakantiedag waarin je de tijd moet doden. Het liefst zo aangenaam mogelijk.
Zwemmen in Oost-Afrika was er nog niet van gekomen daar we te druk waren geweest met Kilimanjaro's beklimmen en cheetah's filmen. Zodoende.. ;-) Navraag leerde ons dat er geen openbaar zwembad is in Arusha. Maar er was wel een mogelijkheid om te zwemmen in het zwembadje van het Novotel, net buiten de stad. Inpakken, taxi aanhouden, en gáán.

Bij aankomst bleek het een drukte van belang bij de ingang van het Novotel. Eenmaal uit de antieke Peugeot 504 taxi gestapt, banen we ons een weg door een rits lange Mercedessen. Camera's met het logo van CNN draaiden. Een rode loper lag uitgerold.
Wat is hier aan de hand?!

Op zo'n 25 meter van de ingang werden we tegengehouden door een zwarte Schwarzenegger met spiegelende zonnebril en kaki commando outfit inclusief de nodige wapens.
Nog even geduldig wachten, jullie. Er moesten nog wat mensen instappen. Oké, omdat jij het bent.
Op de kentekens van de verlengde Mercedessen was in hoofdletters te lezen: Rwanda, RSA, Uganda, Mozambique.
Tijdens het wegrijden van de auto's mochten we naar binnen. Van opwinding struikel ik over de rode loper... De lobby stond nog vol met hoogwaardigheidsbekleders die interviewtjes weg gaven.

Het zwembad bleek nogal klein, maar gezien we toch de enige enthousiastelingen waren was het meer dan prima.

Mount Meru Hotel, voorheen Novotel Arusha

Pas ná dat we de eerste rimpelingen op het slapende water veroorzaakt hadden, drong het tot ons door dat we.. ja, werden bekéken zeg maar. Door heel veel mannen. De meeste in 9-delig pak.
Terwijl ze nog na-vergaderen genieten ze aan keurige tafeltjes van hun drankje in de tuin van het Novotel. Met stomme verbazing kijken ze naar het water dat langzaamaan steeds grotere kringen vertoont. Het is duidelijk dat ze zich ergeren aan het geplons van deze blanke toeristen, waarvan één zelfs blond.
Op de achtergrond wordt er een pose geoefend voor wéér een interview.

We probeerde de situatie met humor te overwinnen, maar het beschamende gevoel verloor van de gemaakte nonchalance.

Vanaf de 'ligweide' versierde Mount Meru ons uitzicht. Een berg van ruim 4500 meter hoog. Wat een prachtige achtergrond! We trekken een paar baantjes met zo min mogelijk spetters maar houden het niet veel later toch maar voor gezien..
Het is ondanks de prachtige locatie in deze exotische hoteltuin niet prettig zwemmen met al die ongevraagde aandacht, haha.

Masai Mara, februari 2000

"After climbing a great hill, one only finds that there are many more hills to climb."
― Nelson Mandela

Afijn, de volgende dag kochten we een krant. De Tanzaniaanse "Daily News". Tot onze stomme verbazing (lees: naïef) lezen we het verslag van de internationale vredebesprekingen die gehouden werden in het Novotel te Arusha... Met de aanwezigheid van o.a. presidenten Mbeki en Chirac werd er gematigd positief (of zoiets) terug gekeken op de top die onder leiding stond van ..... Nelson Mandela. 

Oké, vandaar dat overdreven trompetgeschal, die dubbel verlengde Mercedessen en rode loper.

We waren dus nèt te laat.

Veel later begreep ik dat het allemaal om de vrede in Burundi te doen was.

Hoewel president-af zal Mandela ongetwijfeld in de presidentiële suite op de bovenste verdieping vertoefd hebben. Misschien genoot hij stilletjes van het imponerende uitzicht op Mount Meru en Mount Kilimanjaro in de verte?

There are many more hills to climb, fluisterde hij zachtjes. En hij nam nog een slok van zijn koude Tusker. Of was het een Kilimanjaro? ..

   ~ |-| /-\ |\| S
 

Van Haran naar Kanaän

Het leven
is als een trektocht van nomaden
van Haran naar Kanaän

op reis

op doorreis

naar het beloofde Land.

niet ver weg

geen eindeloze tocht

en toch levenslang

door wind

en woestijnen
over bergen

verder trekken

voorbij de angst
achterlaten

loslaten
rusten
doel voor ogen

verlies
pijn

doorgaan
struikelen en vallen
opstaan
en weer verder slenteren

leegte loert
wanhopig
proberen moedig te zijn
overgave
vertrouwen
geloof en hoop

luisteren naar de stem
vergeven
gehoorzaam aan Hem

geven

ontvangen
en opnieuw loslaten

blìjvend geven

liefde

je leven

zwak,
is machtig

sterven, is leven

eeuwig Leven

-|-| /-\ |\| S

Wilt U die steen wegnemen?

onderOnsje #18

  Lieve Jezus,

na die vreselijke dag voor het Pesachweekend,

werd er een grote steen voor Uw graf gerold.

De dood was stiller dan ooit..

Maar na twee nachten, ròlde een engel de steen weg,

zonnestralen verfriste Uw doodsgewaad..

U stond op uit de dood.. het begin van het Opstandingsleven.

Bij U is geen duisternis,

en iedere donkere macht zal vluchten voor Uw Naam!

Jezus, U bent het Licht van de wereld.

Toch Heer, soms voelt het alsof mijn hart ook omsloten wordt, door een dikke steen..

Wilt Ù dan alstublieft die steen wegnemen?

Here Jezus, hoort U mij? ..

Plotseling begon de aarde hevig te beven,
want een engel van de Heer daalde af uit de hemel,
liep naar het graf, en rolde de steen weg.
~Mattheüs 28:2

  Mijn Geliefde,
ja, Ik hoor jou, àltijd.

Maak je geen zorgen,

Mij loopt nìets uit de hand.

Ik ben het Woord, en Ik ben vlees geworden.

Ik koos ervoor om jouw gebroken wereld binnen te stappen,

zodat je samen met Mij de weg van leven naar Eeuwig leven kunt gaan.

Kind, kom maar struikelend achter Mij aan,

Ik til je op, telkens weer.

In deze wereld zullen problemen niet uitblijven en zal verdriet nooit ver weg zijn.

Mensen zullen je zelfs bespugen of uitspugen, vertel Mij wat..

Maar kind, houdt goede moed!

en vind rust in Mijn belofte,

ontvang vrede, in Mijn Aanwezigheid.

Mijn Genade is ook voor jou genoeg.

En onthoudt:

jij hebt niet Mìj gekozen ...
 Ik heb jòu uitgekozen.

Hierbij kun je lezen: Johannes 15:9-17

Bij God kom je thuis

re-edited post

Nog één dag, en 2012 is verleden tijd.. Wèèr een jaar voorbij.
Wat zal 2013 ons brengen? .. Schuldencrisis, Midden-Oosten, Islam, Europa, Amerika etc.
Zal het individualisme nog verder toenemen?
In de toekomst kijken kan niemand. En dat is maar goed ook.

Elk jaar is weer een mix van vreugde en tranen. Sommige jaren zijn gevuld met vreugde.
In andere jaren hebben tranen de overhand.

"Zalig hen die treuren, want zij zullen vertroost worden", zegt Jezus in De Bergrede.
Maar waarom? Huilen is toch niet leuk? Huilen komt toch meestal voort uit verdriet? Wat is daar nu zo "zalig" aan? Is de troost die volgt zoveel meer waard dan de tranen?
Ja .. Omdat tranen in Góds ogen kostbaar zijn.
Lees maar mee:

"Wie met tranen zaaien, zullen oogsten met gejuich", zegt de Psalmdichter in Psalm 126.

Tranen van verdriet zijn voor God kostbaarder dan goud.
Verspil je tranen dus niet, en geef ze aan God, Hij huilt ook weleens. De HEER zegt: Ik heb gezocht, maar Ik vond niemand. Jezus weende over Jeruzalem, zie Lucas 19:41.

                                                                                        
"One sees great things from the valley; only small things from the peak."
~ G.K. Chesterton.

Op de 'top' van je leven, of in een diep dal: De Heer wil je omarmen. Hij houdt van je!

Het is de allerhoogste vorm van Intimiteit: Met Jezus wandelen. Een onderonsje met Hem; pratend over alles wat er in je leven geweest is: Pijn en vreugde, verdriet en blijdschap. Vragen en verlangens. Hoop en wanhoop. Tranen en toekomst. Een blijvende Toekomst.

Vlak voordat Jezus aan het Kruis stierf, fluisterde Hij; 

'Abba, lieve Papa, ik kom. Ik kom thuis, in Uw handen beveel ik mijn geest; in Uw hart beveel Ik mijn hart. Papa, het is volbracht. Ik kom Thuis'.

Gods liefde voor ons kan bijna niet mooier verwoord worden dan in Hooglied 7:10 (NBV vs. 11) :

         Ik ben van mijn Liefste en Zijn begeerte gaat naar mij uit.

   

Gebroken, gescheurd, gelijmd, gerafeld.
Soms bijna doormidden.

Geen hart is heel.

Maar Gods vaderhart gaat uit naar ons hart. Altijd weer.

Bij God kom je thuis.
God zelf ìs ons eeuwige Thuis.

In een Opstandingsleven zullen er tranen over je wangen kruipen. Maar denkbeeldig bloed zal aan je wangen blijven plakken als een teken van de hoogste Liefde!

Jezus zelf zal àl je tranen afwissen met Zijn eens bebloede doorboorde handen ..

God weet wat tranen zijn, Hij weet waar ze vandaan komen en Hij weet wat ze met ons kunnen doen. Daarom bewaard Hij ze zelfs, in "Zijn fles" -Psalm 56:9. Zie ook: Hebreeën 4:15.

Tranen zijn kostbaar. Geen traan die in Gods fles terecht komt is verspilt..

"Jezus weende" toen Hij het verdriet bij Maria zag, zie Johannes 11:35.
Het is de allerkortste Bijbeltekst maar in die 2 woordjes laat God zien dat Hij mèns werd en in Zijn Zoon midden in onze gebrokenheid kwam staan.

De levende God loopt met je mee, Hij laat je nòòit meer alleen.

Joy and sorrow are this ocean

And in their every ebb and flow
Now the Lord a door has opened
That all Hell could never close
Here I'm tested and made worthy
Tossed about but lifted up
In the reckless raging fury
That they call the Love of God
~ Rich Mullins

Onthoudt: Papa God, houdt evenveel van jou, als van Jezus,
Zijn geliefde Zoon.

Ongelofelijk hè..

 Ik ben van mijn Liefste.

 

ps.: Iedereen een Gelukkig 2013!

Jozua en Yeshua - Kerst 2012

re-edited post

Bijna 25 december: Kerst !!
Het feest dat ons herinnert aan de komst van Yeshua ha'Mashiach naar de aarde..

Nativity Story

Eigenlijk de komst van God naar de aarde. De God die Zijn Godheid aflegde en de gestalte van een mens, een dienstknecht aannam. ~ Fil. 2:5-11.

Als baby kwam de Messias ter wereld, net als ieder mens.. Uitgezonderd de 1e twee. Onbegrijpelijk voor ons, maar het past in Gods plan.
Het kindje van Jozef en Maria kreeg de naam: YESHUA  תשווע. 

Want "Hij zou het volk verlossen".

De langverwachte Messias.

Yeshua is de Hebreeuwse vorm van Jozua -- Jezus (Iesous) is de Griekse vorm van Jozua.

Deze krijgsman Jozua volgt Mozes op als leider van het volk Israël. Het gelijknamige bijbelboek is een indrukwekkend vervolg op de Thora. 

‘Toen zei de Here tot Mozes, neem u Jozua, de zoon van Nun, een man in wie de Geest is, en leg hem uw hand op’... ~ Deut. 34:9 of Numeri 27:18. 

Als jonge jongen werd Jozua al een dienstknecht van Mozes.
Jozua is een type zoals de Heer.

Jozua betekent: Jahweh redt. 

Jozef moest het kindje "Jezus" noemen.
Want zei de engel tot hem in de droom: 'Hij is het die zijn volk redden zal van hun zonden', ~ Matteüs 1:21. 

Jozua's echte naam was eigenlijk Hosea. Een naam die ook op verlossing wijst, maar dan in algemene zin. Maar Mozes noemde hem; "Jozua". 'Mozes noemde Hosea, de zoon van Nun, Jozua', ~Numeri 13:16. 

Jozua  &  Jezus 

Jozua is de door God aangewezen man die het volk het Beloofde land in moest leiden.
Jezus is Gods Zoon. Hij is de enige weg naar de Vader, de enige weg tot Verlossing.

De lange lange woestijnreis van de Israëlieten is ten einde gekomen en Gods belofte gaat in vervulling. Maar eerst moet er nog strijd geleverd worden. Het volk kan niet eventjes rustig dit Beloofde land binnen wandelen. De verovering zelf duurt ook nog eens 7 jaar! Eén van de moeilijkste obstakels vormt de grote stad Jericho met zijn stadsmuren en gesloten poort. God beveelt Jozua om met het leger 7 dagen lang rondjes om deze stad te wandelen. Ook moeten 7 priesters, ieder met ramshoorn, voor de ark uit lopen. De eerste 6 dagen 1 keer en de 7e dag 7 keer rondom de stad. Gewoon wandelen dus… Daarna moeten de priesters op de sjofar blazen en juichen. Waarom eigenlijk, dit is toch een dwaas militair plan?! .. 

Maar Jozua en het volk gehoorzamen de Allerhoogste. 

En... de muren van Jericho.. vallen om.
Wanneer wij gehoorzaam zijn aan God zal Hij grote dingen voor ons doen. Hoe raar de opdracht ook lijkt te zijn of hoe moeizaam het leven vaak verloopt. Want bij God is niets te gek..

Het leven is van nature een strijd.

Maar voor Adonai Tsevaot (Joods voor: HEER van de hemelse machten) is niets onmogelijk.

Het boek Jozua leert ons dat er (altijd) strijd is in dit aardse leven. Uít deze strijd komen en geestelijk overwinnen, kan alleen door voortdurend gehoorzaam te zijn aan God en Zijn Woord.
Voor wie Hem werkelijk lief hebben, zullen alle 'muren' in het leven, medewerken ten goede. Blijf vertrouwen op God, ook al is het plotseling of opnieuw donker in je leven.

Wij zijn in Christus gezet in de hemelse gewesten en daar gezegend met allerlei geestelijke zegening ~ Efeze 1:3-6, Efeze 2:6.
In Jozua zien we speciaal een type van Christus als degene die Zijn volk door de kracht van de Heilige Geest invoert in dit hemelse land. ~ Hebreeën 3,4.

Laat de strijd in je leven dus over aan God. Dan zal Hij je de overwinning schenken.

~ Exodus 14:14.

Wees Sterk en Moedig ~ Jozua 1:6,9.
Ná de strijd zul je gezegend worden met een hemelse Woning.. 

  De strijd meer dan waard, toch?!


  ◊  Goede Kerstdagen!   ◊

"What a Friend We Have In Jesus"

Vandaag de eerste aflevering in de serie "Hymnen", waarna er hopelijk nog veel zullen volgen. Want de (oude) hymnen, ze hebben een plek in mijn hart. En er zijn er zó veel. De meeste zijn 100 jaar en ouder. Parels van liederen, door zowel inhoud als melodie.

Serie-Hymnen #1

What a Friend we have in Jesus - 1855

Woorden: Joseph M. Scriven, 1819 - 1886
Muziek: Charles C. Converse, 1832 - 1918

"Wie veel vrienden heeft, raakt snel geruïneerd,

een echte vriend is meer waard dan een broer."

―Spreuken 18:24

Een bekend lied. Maar de bijzondere geschiedenis achter dit lied is wellicht minder bekend:

Deze hymne is geschreven door de Ier Joseph M. Scriven (1819-1886) in 1855. Joseph werd geboren in Dublin, uit welgestelde ouders. Hij studeerde af aan het Trinity College in Dublin. Zijn ouders behoorden tot de zogenaamde Plymouth Brethren.

Op 25-jarige leeftijd kreeg Joseph het idee om te emigreren naar Canada, mede omdat hij zich niet helemaal kon verenigingen met de invloeden van het religieuze denken van zijn ouders. (Hm, kan ik me wat betreft de Brethren wel ìets bij voorstellen).

De andere reden dat de jonge Joseph zijn familie en geboorteland wilde verlaten was een tragische gebeurtenis in zijn nog prille leven:

De verloofde en jeugdliefde van Joseph viel van haar paard nadat deze plotseling stopte. Ze viel onfortuinlijk een riviertje in en zwemmen konden de meeste mensen toen nog niet..

Kort nadat ze was verdronken vond Joseph haar aan de waterkant en keek in de levenloze ogen van het meisje waar hij de volgende dag mee zou trouwen. De wereld verdween onder hem vandaan. Hij was radeloos.

Overal waar hij ging en keek in dit prachtige land, steeds weer werd hij herinnert aan de mooiste dag van zijn leven, die nooit kwam..

Vanaf die dag veranderde het leven van Scriven radicaal.

Hij verliet Ierland en emigreerde naar Canada. Joseph ging wonen in Port Hope (wat een mooie naam!) aan het meer van Ontario, waar hij ook de rest van zijn leven bleef.

Hij begon De Bergrede van Jezus letterlijk te nemen én te leven. Vanaf dat moment was het zijn grootse verlangen om de hulpbehoevenden te helpen en op die manier Gods liefde te laten zien.

40 Jaar lang zette hij zich geheel en al in voor de armen en wezen. Voor hen die er behoefte aan hadden zaagde hij hout in stukken. Op een dag zag een man Scriven met zijn houtzaag door de straten van Port Hope wandelen en vroeg aan de omstanders: "Wie is die man, ik zou graag hebben dat hij bij mijn komt werken." Men zei deze man dat Joseph niet beschikbaar was; "hij zaagt enkel voor de zieken en arme weduwen." Hij hielp hen zonder geld, zonder prijs. In Port Hope werd Scriven bekend als "de barmhartige Samaritaan".

Hij verdiende een beetje geld met lesgeven en deelde zijn schamele bezittingen met hen die nog minder hadden. Gaf kleren weg die hij droeg. Alles wat je doet voor de minste van mijn broeders, heb je voor Mij gedaan ..

Zijn hulp kwam uit een goed hart. Een hart geheiligd door lijden en Gods genade.

Op een dag werd hij verliefd op een vrouw met de naam Eliza Catherine.

In het voorjaar van 1854 zouden ze gaan trouwen. Enkele weken voor hun huwelijksdag sloeg het noodlot opnieuw toe in Scriven's leven: Joseph's verloofde kreeg tuberculose, en stierf ...

Opnieuw werd zijn hart gebroken en opnieuw vond hij zijn kracht in de God die tevens zijn meest dierbare Vriend was. Het jaar erop vernam Joseph dat zijn moeder ziek was. Ter bemoediging schreef hij voor haar een gedicht en verstuurde die naar Ierland waar zijn moeder nog steeds woonde. De woorden in dit gedicht omschreven zijn buitengewone Vriendschap met de God die hem vreugde en kracht gaf. Midden in het grootst denkbare verdriet ...

What a Friend we have in Jesus,
all our sins and griefs to bear!
What a privilege to carry
everything to God in prayer!
O what peace we often forfeit,
O what needless pain we bear,
All because we do not carry
everything to God in prayer.
∞

Have we trials and temptations?
Is there trouble anywhere?
We should never be discouraged;
take it to the Lord in prayer.
Can we find a friend so faithful
who will all our sorrows share?
Jesus knows our every weakness;
take it to the Lord in prayer.

Deze tijdloze woorden werden in Ierland in eerste instantie anoniem gepubliceerd, door een vriend van Joseph’s moeder.

Toen Scriven zelf ziek werd kreeg hij bezoek van een buurman. Zijn oog viel op een frommelig papiertje. Op dit stukje papier stond het gedicht voor zijn moeder gekrabbeld. Het gedichtje dat later wereldberoemd zou worden.

10 Jaar nadat hij dit gedicht aan zijn moeder schreef, zou Scriven aan deze buurman vertellen dat het zìjn woorden waren, "én die van de Heer, we hebben het samen geschreven", zo zei hij.

Het is nooit Joseph's bedoeling geweest dat de dierbare woorden die hij aan zijn zieke moeder schreef ooit gepubliceerd zouden worden.

Joseph Scriven was inmiddels 66 jaar en werd zieker en zwakker. Toen hij op de middag van 10 Oktober 1896 in verwarde toestand naar het Lake Rice strompelde, niet ver van zijn huisje, verdronk hij. Net als zijn eerste verloofde ..

Volgens veel missionarissen is What a Friend we have in Jesus één van de eerste liederen die pas bekeerden aangeleerd wordt.

Iets buiten het stadje Port Hope staat het graf van deze nederige en móedige man.

Klik hier voor een fotoserie van leef- en begraafplaats van Joseph Scriven.

Dit aangrijpend stukje geschiedenis eindig ik met het ontroerende feit dat Scriven begraven ligt tegenover zijn geliefde Eliza. De gedachte is ze bij de Opstanding op de jongste Dag, elkaar direct in de ogen kunnen kijken .......

Uiteraard kennen wij in Nederland dit lied als Welk een Vriend is onze Jezus. (JdH 150).

Vandaag de dag behoord What a Friend we have in Jesus nog steeds tot één van de meest geliefde hymnen.

Ik zal je dragen

onderOnsje #14

   Lieve Jezus,

mijn pijn, wanneer komt er een einde aan?! Het is soms bijna niet te dragen.

Kan heel goed begrijpen Heer, dat veel mensen U gewoon niet kùnnen geloven. Want hoe kun je geloven in een God die zó veel pijn toestaat? De wereld zit vol met lijden.

Heer, ik vraag mij soms hardop af wat toch de waarde van alle verdriet en ellende is? ..

Niets aan mijn lichaam is nog gaaf, ik ben uitgeput,
gebroken, met bonzend hart schreeuw ik het uit. 
Heer, al mijn verlangens zijn U bekend, mijn zuchten is U niet verborgen.

~Psalm 38:8b-10

  Geliefde,

Mijn kind, probeer je pijn over te geven. aan Mij.. Dat is moeilijk, Ik weet het. Maar probeer het, want in Mijn handen wordt je pijn van waarde.

Er ìs één alternatief: "In jezelf geloven." Dat is helaas wat het gros van de mensen doet. Hun therapeuten roepen het in koor: "Kies voor jezelf!" Maar Ik zeg je: Kies voor Mij.

Houd je vast aan Mij en Mijn beloften.

Ik zal je dragen, door heel dit leven heen. Hier in de hemel zul je verlost en beloond worden van en voor alles waar je op aarde onder geleden hebt.

Geef daarom je pijn aan Mij. Ik ken je tranen. Ik vang ze op in Mijn kruik ~Psalm 56:9.

Ik ben je Heer en Verlosser, en Ik zal je veilig op je eindbestemming brengen.

Vertrouw op Mij.

    ~

p.s. Het woordje pijn staat voor de pijn die ieder van ons hoe dan ook, vroeg of laat, te dragen heeft.

Buffels van Basan

Drieluik Ziekte & Genezing 3/3

Vervolg op Strijd en Striemen.

We zien allemaal weleens beren op onze weg. En als je ze niet ziet zijn ze er toch.. Sommige mensen krijgen zelfs buffels op hun pad. Vraag maar aan David: Psalm 22:9-14, 23-27. Jezus citeerde deze Psalm aan het kruis!

Als je gelooft in God, ben je een kind van God. Maar daarmee wordt je leven nog niet als dat van een kind in een speeltuin..

Ik moet denken aan een Engelse zendeling die 30 jaar lang in de binnenlanden van commu-nistisch China evangeliseerde. Hij deed dat onder erbarmelijke omstandigheden, kreeg vier jaar huisarrest en heel veel tegenslag. De man kwam na 30 jaar hard werken voor de Heer met zijn gezin terug in Engeland en kreeg binnen de kortste keren een dodelijke spierziekte. Na enkele jaren veel fysiek lijden stierf hij.

Dat is een leven met toewijding en in overgave aan Christus. Om te sterven mét Hem. Elke dag een beetje meer. Deze soldaten in het Leger van de Heer wacht een groots onthaal in de hemel.

En dáár is waar God je hebben wil. Wat je hier op aarde "bereikt" is voor de hemel van minder belang. Het gaat er niet om dat je een zo lang mogelijk gezond leven zult hebben. Het gaat erom òf je geleefd hebt - voor Hem ..

Eigenlijk heb je je leven gekregen om te kunnen sterven ..

Alleen door te sterven kunnen we de hemel binnengaan. En nìemand zal de hemel binnengaan, na een makkelijk leven.. -St. Isaac van Syrië.

Jezus stierf om ons te Genezen. Maar dat betekent nog niet dat jij nooit ziek zal worden, of voorzeker zal genezen..

Jezus stierf op 33-jarige leeftijd voor jòuw zonden. Maar dat betekent nog niet dat jij nìet jong zal hoeven sterven.

Als Jezus niet gestorven was in jouw plaats, was al het water in de wereld niet genoeg geweest om één van je zonden af te wassen..

Nee, dit leven is geen speeltuin. Het paradijs is verleden tijd. En duurde ook maar hèèl even.. Net als vandaag de dag een dagje uit ook maar een dagje duurt. Maar het paradijs komt weer tot leven na je laatste zucht op aarde. Dan ben je voor altijd verlost van je pijn en ziekte! Van al je eenzaamheid, verdriet en zorgen.

En weet je wat? De mooiste dingen op aarde zul je daar niet hoeven missen. Want de mooiste dingen hier, zullen daar 10.000 keer overtroffen worden! Beren zul je daar niet meer op je weg zien. En mochten ze toch plotseling voor je neus staan, steek dan maar je tong naar ze uit :p Ze zullen je niets aandoen. Net als de buffels.

Dankbaarheid naar God; is dat een zaak die afhankelijk is van onze omstandigheden?

"Wees niet bang. Ik, je Heer, ga met je mee. Strijd voor Mijn Koninkrijk. In de wereld zul je het moeilijk hebben, maar Ik heb de wereld overwonnen! - Wees niet bang."

Hierbij kun je lezen: 2 Timoteus 1:1-13, Psalm 22 en Openbaring 21:1-7.

Boekentips voor evenwichtig Bijbelse visie op ziekte & genezing, lijden en Gods Plan. En voor troost & bemoediging:

- Joni Eareckson Tada - Een plaats voor Genezing

- Jenö Sebök - Job en de zin van zinloos lijden

- C.S. Lewis - Het probleem van het lijden

- Christa Rosier - Lijden in Gods hand (aanbevolen!)
- Philip Yancey - Teleurgesteld in God

- Ellisabeth Elliot - Een pad door lijden

- Aad Kamsteeg - De Leeuw is gevaarlijk maar Goed

- Brad Burke - Doet God nog steeds wonderen?
- J.C. Ryle - Ziek zijn
- Max Lucado - Als het leven tegenzit
- Larry Crabb - Gebroken dromen
- Henri Nouwen - Adam