Ragebol's recht

Rechtbank Utrecht, november 2006.
Direct bij binnenkomst in de rechtszaal zie ik achter het desk mevrouw de rechter zitten.
Een vrouw met grijs gekortwiekt plukjeshaar dat mij doet denken aan een ragebol welke al decennia lang in de hoek van de bezemkast doelloos stof staat te happen.
Er zit slechts één heer achter het houten schot. Het is de griffier die mag notuleren wat er zoal gezegd en gedaan wordt. Dit beloofd niet veel goeds ...

De vraag rijst op of het überhaupt nog zinvol is om mijn situatie toe te lichten.
Heb het namelijk niet op vrouwelijke rechters met kort haar ;-)
Haar ogen verraden iets: Ze heeft geen enkel verlangen mij in mijn gelijk te stellen.
Wat ik zie zijn een stel feministisch wilde ogen die leeg en chagrijnig de wereld bezien.
 Een wereld met ìets te veel fake.
  Ik krijg dorst, en honger..
    naar gerechtigheid ...

Oude man

Vind u het goed als ik er even bij ga zitten?

Voel wat u voelt, denk ik

U bent vast twee keer zo oud als de man die u schilderde werd
Hij stierf jong
Ik heb hem inmiddels overleefd, zo noemt men dat hier
Voel mij overigens vaak een oude man

~

Handen voor uw ogen, ellebogen op de benen

Moedeloos

Beetje warmte van het haardvuur 

Maar koud vanbinnen?
 ~

Doen uw botten geen pijn op die oude stoel?

Bij mij doen bijna alle botten pijn
Overal pijn
Beste man, hoe lang nog hè

"Treurende oude man"
(ook wel: "Op de drempel van de eeuwigheid")
Vincent van Gogh, mei 1890
Kröller-Müller, Otterlo, mei 2014

Aan je bewonderaars

De moed even verliezen is helemaal niet erg
Je beschadigd voelen evenmin
Kijk eens een moment naar je littekens,
ze wijzen jou op Jezus
~
Elke dag,
één dag jonger
want ouder worden,
is jonger worden
~
Elke dag,
één dag dichter bij je definitieve adreswijziging
waar zorgen en dood verleden tijd zijn
vreugde in plaats van pijn!
voor Altijd

Van Gogh schilderde dit doek 2 maanden voor zijn dood.

Jesaja 40:28-31 en Jeremia 31:13

Hij kreeg medelijden

Fragment uit "De Terugkeer van de Verloren Zoon", kruis toegevoegd.
Rembrandt, 1662

Hij kreeg medelijden en rende op zijn zoon af,

viel hem om de hals en kuste hem.

―Lukas 15:20

"When we honestly ask ourselves which person in our lives mean the most to us,
we often find that it is those who, instead of giving advice, solutions, or cures, have chosen rather to share our pain and touch our wounds with a warm and tender hand.
The friend who can be silent with us in a moment of despair or confusion,
who can stay with us in an hour of grief and bereavement, who can tolerate not knowing, not curing, not healing and face with us the reality of our powerlessness, that is a friend who cares."

―Henri Nouwen, 1932-1996

         ~