Mijn naam is Hans.
Ik was "Protestant" en ging elke zondag naar "de kerk".
Nu noem ik mij gewoon een volgeling van Jezus,
maar ga niet meer naar een kerk.
Hoe dat kwam, en waarom ik niet graag in 'n kerk vol met mensen kom, is het verhaal van mijn leven,
maar niet het hele verhaal.
Mijn naam is Hans.
Theezakjes verdwijnen bij mij meestal met papiertje en al in het glas met heet water.
Ik drink trouwens liever koffie, maar mag ze eigenlijk allang niet meer hebben.
Hoe dat kwam, is het verhaal van mijn leven,
maar nog lang niet het hele verhaal.
Mijn naam is Hans.
Ooit wandelde ik veel door de bergen, liefst zo hoog mogelijk.
Nu is een gewone dag soms al een flinke berg, een vierduizender.
Hoe dat kwam, en waarom ik niet langer met bergschoenen bergen beklim,
ook dat is het verhaal van mijn leven,
maar niet het hele verhaal.
Mijn naam is Hans.
Ik ben een huilebalk. Begin al weg te pinken bij een gemiddelde vrouwenfilm.
Of bij een onverwachte ontmoeting met een majestueuze oude boom. Bij een goed gesprek of een Bach. Ik blijf huilen ..
Hoe dat kwam, waarom ik een jankerd bleek, ook dat is een stukje verhaal van mijn leven,
maar niet het hele verhaal.
Mijn naam is Hans.
Ik was even een vaderfiguur voor drie,
maar dat ben ik niet meer (nu voor vier..).
Hoe dat kwam, en waarom dat niet langer zo is,
dat is zeker het verhaal van mijn leven,
maar niet het hele verhaal.
Mijn naam is Hans.
Ooit kreeg ik te horen dat ik Fibromyalgie had, maar 't bleek Lyme te zijn.
Jammer genoeg bleef het daar niet bij: o.a. Spastische darm, Coccydynie, Costochondritis, Astma en helaas Dunnevezel-neuropathie voegde zich bij de rij diagnoses.
Dat is het ráre verhaal van mijn leven ..
maar gelukkig niet het hele verhaal.
Mijn naam is Hans.
Tennissen en door de bossen crossen deed ik graag en vaak.
Dat is helaas ook al láng niet meer zo. Hoe dat kwam, waarom ik niet langer tennis speel
of op de mountainbike zit,
ook dat is het verhaal van mijn leven,
maar niet het hele verhaal.
Mijn naam is Hans.
Ik stond en sta meestal in de verkeerde rij voor de kassa, ik verlies jaarlijks geld, tickets, pasjes, paswoorden en ben elke dag wel even mijn bril kwijt.
Hoe dat kwam, waarom ik zo veel verlies maar mij toch niet verloren voel ...
dat is het verhaal van mijn leven,
maar niet het hele verhaal.
Mijn naam is Hans.
Ik ben een vergeven zondaar. Gered door genade.
Dat is het belangrijkste van het hele verhaal.
En alleen Abba Vader,
kent in al Zijn mysterieuze maar furiéuze Liefde voor ons ..
mijn hele Verhaal .....
~
Bedankt voor dit blog.....juist door alle pijn en verdriet heen denk ik dat jij zó goed de diepe, échte waarde van het leven kunt omschrijven.
BeantwoordenVerwijderenDoor je foto's (ook op je andere blog) en woorden voel ik de tedere zorg van de Vader én de oneindig grote LIEFDE van Jezus voor ons.
Dan pink ik ook een traantje weg hoor .......
Ja, jij bent Hans, een Verhaal apart, met omwegen en zijtakken, met bulten en schrammen, omfloerst door pijn en mist. Maar, jij bent wel Háns, en door jou heen gloeit het licht als een spiegel, door jou heen klinkt een lied van vertrouwen, er fluistert een tintelend gedicht van liefde en een wonderlijke wolk van wezenlijk Leven door jou heen. Jij bent er één van velen, maar ook een bijzonder geval ...
BeantwoordenVerwijderenDat heb je heel eerlijk verwoord Hans. Als je die laatste regels niet geschreven had, zou het hopeloos zijn. Gelukkig kent onze Vader ook jouw leven en dankzij Hem wacht ons nog een mooie toekomst. Ik wens je zijn liefde en nabijheid toe.
BeantwoordenVerwijderenIedere sterk hart heeft zijn eigen pijn en kwetsuren. Ieder leven zijn eigen puzzelstukken en verbrijzelde fragmenten. Het is maar goed dat wij een zeer sterke God hebben, die alles weet en begrijpt. We zijn misschien niet zo sterk maar we hebben wel een sterkte God. ( ik zag je blog via google+ vanmorgen).
BeantwoordenVerwijderenHans, elke fragmentje van je leven gloort er hoop..Dankjewel....
BeantwoordenVerwijderenTjonge, wat een chaos verhaal :-) Maar door al die veelzijdige aspecten mag je Zijn Licht weerkaatsen. Daarvoor dank Hans! I'm just a sinner saved by grace!
BeantwoordenVerwijderenPas door lijden heen leren we Abba echt kennen, je bent het levende bewijs daarvan ...
BeantwoordenVerwijderenIn jouw woorden: "De grootste Hoop, laat het diepste lijden toe."
En dan kun je alles verliezen, zoals je beschrijft, maar als we the reckless raging fury of Gods love leren kennen, de liefde die Jezus wilde geven ...
Als we Hem bezitten kan daar geen Glossy of welk Event dan ook tegenop ....
Amèn.
BeantwoordenVerwijderen(dank voor jullie reacties)
Hoi Hans! wat schrijf je nog steeds leuk! en wat heb je een grappig gevoel voor humor, echt heel belangrijk als je ziek bent maar dat je zoveel humor hebt en ziek bent kan je soms ook weer wanhopig maken zeker? Humor heb je toch altijd als je mentaal sterk moet blijven?
BeantwoordenVerwijderenStel je nou voor dat je niet ziek was geworden? dan had je vast niet zoveel gemeenschap met God, want dat is toch altijd Zijn doel? Ik zit ook hardop voor mezelf te denken en deel het gelijk met je mee.......
Liefs Josje, Katwijk! (you know)
Hey Josje, jaja, I know ;-)
BeantwoordenVerwijderenThanks! Ja zeker weten, Zijn doel en wens voor ons allen geloof ik.
Toch zou ik zó graag iets minder ziek zijn, met dezelfde gemeenschap ...
His will.., mysterieus maar an eternal weight of Glory, far beyond all comparison!
lieve groet terug
wat mooi Hans, die ik niet ken, en toch weer wel. Die zo ver weg is en zo dichtbij.
BeantwoordenVerwijderenJe bent een mooi mens. Ik geniet van je blogs, en de manier waarop je moeilijke ingewikkelde dingen luchtig kunt verwoorden. Ik voel pijn, worsteling, eenzaamheid, en tegelijk hoop, liefde en een enorm ontzag voor de schepper. de Pottenbakker.
Vandaag wacht ik, vol spanning, op een enorm belangrijke uitslag van tientallen ziekenhuisonderzoeken. Ben bang voor wat ik te horen krijg. Jij snapt dat denk ik. Daarom kruip ik even weg in jouw blog. Dank je voor het perspectief wat er is, en wat jij doorgeeft.
Dankjewel Loïs.
BeantwoordenVerwijderenHet is een vreugde om reacties als deze van jou te mogen ontvangen.
Ik bid voor je, hoe de uitslagen van de onderzoeken ook zullen zijn..
Ook al begrijpen wij er niets van, toch hebben we een God, die ons draagt, en op een Dag onthaald.
Laat dat onze hoop zijn! Voor vandaag, en de dagen die komen. De Toekomst, eeuwig...
be God's! -hans
Onder de indruk van jou (eventjes). En van God.
BeantwoordenVerwijderenWat heb je je levensverhaal pakkend beschreven. Hier wordt je even stil van. Even stil gezet, zoals je het schrijft. Niet makkelijk, heel eerlijk....
BeantwoordenVerwijderen