Woorden: Frances Ridley Havergal, 1836 - 1979
Muziek: Henry A. Cesar Malan, 1787 - 1864
"Sterker nog, alles beschouw ik als verlies. Het kennen van Christus Jezus, mijn Heer, overtreft immers alles. Omwille van Hem heb ik alles prijsgegeven; ik heb alles als afval weggegooid. Ik wilde Christus winnen."
―Filippenzen 3:8
Deze oude hymne behoort tot mijn persoonlijk favorieten. Maar goed, die heb ik er veel ;-)
Frances schreef dit lied op een melodie uit 1827 gecomponeerd door ene Cesar Malan. Een melodie die dus al ruim voor haar geboortedag bestond.
Ergens op internet kwam ik de parallel tegen met Cesar Millan, de man die bekend staat als de "dogwhisperer". Maar de componist van deze mooie melodie met bijna dezelfde naam als de man die met honden 'fluistert', fluisterde met God... Frappant detail is dat als we de letters van dog omdraaien, God lezen. Cesar Malan, de Godwhisperer ....
Overigens wordt dit lied in 7 verschillende melodieën gezongen. Zelf vind ik de Nottingham Mozart uitvoering erg mooi. Deze klinkt een beetje Keltisch.
Frances was de dochter van een invloedrijk Anglicaans geestelijke, William Havergal. Hij was voor haar een belangrijke inspiratiebron. Ondanks haar povere gezondheid was Frances een goed studente. Op 4-jarige leeftijd kon ze al Bijbelgedeelten uit haar hoofd citeren en op latere leeftijd beheerste zij meerdere moderne talen en tevens Grieks en Latijn.
Hoewel Frances haar hele leven al christen was voelde ze dat er iets ontbrak in haar geestelijk leven. Op 2 december 1873, een adventszondag, ontving ze van iemand een boekje met de naam All for Jesus waardoor ze een heftig bekeringsmoment doormaakte.
Een paar jaar laten bracht ze samen met 10 anderen mensen een een paar dagen door in een buitenhuis. Sommige van hen waren niet-christen, andere waren dat wel maar niet echt in overgave tot de Heer.
Voor dat het samenzijn aanving bad ze: "Heer, geef me alles wat ik nodig heb in dit huis."
Ze bedoelde woorden om de anderen aan te raken met het Evangelie. Nog voor het einde van haar verblijf waren ze allemaal tot bekering gekomen. Op de avond voor vertrek was Frances zó opgetogen over dit wonder dat ze de slaap niet kon vatten en schreef toen dit gave lied, "Take my life".
Mevrouw Havergal bezat een redelijke verzameling sieraden. Zilver en goud dus.. Ze besloot alles weg te doen. Tja, wat heb je daar ook aan hè.
Hierover schreef ze het volgende aan een vriendin: "Vandaag liet de Heer mij de volgende stap zien en ik heb besloten mijn eigen woorden letterlijk te nemen: Ik geef al mijn versieringen aan de Missionary House. Ook het kabinet met juwelen die vast veel geld zal opbrengen want er zaten bijna 50 juwelen in. Nooit eerder pakte ik een doos in met zó veel plezier!"
Frances had haar hele leven een fragiel lichaam, een zwakke gezondheid. Toen ze 42 jaar jong was en haar arts haar vertelde dat ze er slecht aan toe was en niet lang meer te leven had, antwoordde ze: "Dat is haast te mooi om waar te zijn!" En o, wat kan ik vandaag de dag haar hartenkreet goed begrijpen ..
Aan het voeteneind van haar bed had ze een bordje met haar favoriete tekst geplaatst die ze met haar blote ogen kon lezen: "Het bloed van Jezus Christus reinigt ons van alle zonden."
Frances schreef o.a. ook I gave my life for Thee en I am trusting Thee, Lord Jesus.
Ze stierf op 46-jarige leeftijd.
In Nederland kennen we dit lied als "Neem mijn leven, laat het Heer", gezang 473 uit het Liedboek voor de Kerken. Kees Kraayenoord zingt dit lied op het prachtige album Jezus leven, van mijn leven.
.
