Of ik nu goed of slecht geleefd zal hebben.
Op een dag zal ik moeten sterven.
Mijn eindstation op aarde.
~
En als ik dan dat station bereikt heb, Heer;
dan vraag ik U enkel nog om genade.
Genade, die mij léven schonk.
~
En alleen U weet hoe diep mijn geworstel en gevecht ging,
om mijn dromen te laten varen.
De pijn die ik mijzelf aandeed, toen ik vasthield aan mijn verlangens.
De pijn om de leugens en lastertaal,
die mij bijna kapot maakte..
~
En wanneer mijn lichaam dan eìndelijk tot rust is gekomen.
Verlost van alle aardse aanvallen.
Heer, wilt U dan mijn brokken verdriet verzamelen, en
alle stukken pijn bij elkaar rapen?
~
Wilt U op de jongste Dag nieuw leven in mij blazen?
Maak - mij - Vrij.
~
En wanneer U een compleet nieuwe aarde zult scheppen,
maak dan alstublieft van de klei dat overblijft,
voor mij een lichaam dat eeuwig pijnloos blijven zal!
Heer, mag ik dan bij Ú zijn?
Nu moet ik nog leren, om dagelijks enkel van genade te leven.
Nu worstel ik nog in het donker,
met demonen die ik niet zien kan.
~
Nu moet ik nog leven, met krassen op mijn ziel.
Op weg, naar dan en daar ..
Belalp - Wallis, Zwitersland, 2010
Heer, schenk mij meer en meer het verlangen,
naar de eeuwigheid met U.
Maak mij intussen hier nog even stil en verwonderd,
verras mij met vreugde.
Dìe vreugde, die U alleen geven kunt.
~
En Heer, wanneer U Uw woede over de kosmos blazen zal,
en Uw Koninkrijk bìjna zal aanbreken.
Wanneer brokken van de zon in zee zullen storten, en
sterren op de aarde worden gesméten,
en de hemel zich als een boekrol zal openen ..
Wanneer mijn geliefde bergen,
die voor mij soms al bijna de hemel waren,
zullen instorten.
~
Heer,
wilt U mij dan bevrijden?
Mag ik dan eìndelijk bij U zijn?!
Mag ik dan bij U zijn?
Naar een lied van mijn geestelijk vader Rich Mullins, Be with You
hierbij kun je lezen: