Wilt U die steen wegnemen?

onderOnsje #18

  Lieve Jezus,

na die vreselijke dag voor het Pesachweekend,

werd er een grote steen voor Uw graf gerold.

De dood was stiller dan ooit..

Maar na twee nachten, ròlde een engel de steen weg,

zonnestralen verfriste Uw doodsgewaad..

U stond op uit de dood.. het begin van het Opstandingsleven.

Bij U is geen duisternis,

en iedere donkere macht zal vluchten voor Uw Naam!

Jezus, U bent het Licht van de wereld.

Toch Heer, soms voelt het alsof mijn hart ook omsloten wordt, door een dikke steen..

Wilt Ù dan alstublieft die steen wegnemen?

Here Jezus, hoort U mij? ..

Plotseling begon de aarde hevig te beven,
want een engel van de Heer daalde af uit de hemel,
liep naar het graf, en rolde de steen weg.
~Mattheüs 28:2

  Mijn Geliefde,
ja, Ik hoor jou, àltijd.

Maak je geen zorgen,

Mij loopt nìets uit de hand.

Ik ben het Woord, en Ik ben vlees geworden.

Ik koos ervoor om jouw gebroken wereld binnen te stappen,

zodat je samen met Mij de weg van leven naar Eeuwig leven kunt gaan.

Kind, kom maar struikelend achter Mij aan,

Ik til je op, telkens weer.

In deze wereld zullen problemen niet uitblijven en zal verdriet nooit ver weg zijn.

Mensen zullen je zelfs bespugen of uitspugen, vertel Mij wat..

Maar kind, houdt goede moed!

en vind rust in Mijn belofte,

ontvang vrede, in Mijn Aanwezigheid.

Mijn Genade is ook voor jou genoeg.

En onthoudt:

jij hebt niet Mìj gekozen ...
 Ik heb jòu uitgekozen.

Hierbij kun je lezen: Johannes 15:9-17

Schijnwerpers, blitse video's, geluidversterkers, grappen en 'wonderen'

De woorden die de titel van dit blogje vormen, zouden maar zo de dingen kunnen zijn die je onthouden hebt na een bezoek aan een christelijke samenkomst anno 2013.

Wat een beetje uitraakt zijn sààie samenkomsten met een sààie dominee, zonder beamer en schijnwerpers. Pfff. Zó saai, zó 1997... Wij willen meer van de Geest!!

Wat helemaal 2013 is?
Dat we in Nederland opeens allemaal "leiders" moeten zijn. Het lijkt wel of half christenland momenteel bezig is hoe (in theorie) een gezegend leiderschap er uit zou moeten zien.

Wat ook lekker trendy blijft: Velerlei stappenplannen, bevrijdingsbedieningen en workshops.

Samenkomsten moeten inspelen op de tijdgeest en dus vooral op ons gevoel.
Daarbij lijkt met name laagdrempeligheid hoog in het vaandel te staan

bij de hedendaagse "church planter".

Wat ook steeds meer ìn wordt: Mannenweekenden of "karakterweekenden":
Het kan zijn dat je hier tussen het bidden en zingen door de mogelijkheid krijgt om een rondje om een paar peperdure sportwagens te lopen. Of een potje paal-werpen kunt doen. Of de "sterkste man van Nederland" aan het werk kunt zien! Of een heuse veldslag mag imiteren in de echte Schotse of Ardense velden! Hoi! wat een èchte 'mannelijke' geestelijkheid .. ;-)
Maar goed, ieder zijn ding natuurlijk.

De traditionele kerk heeft de afgelopen eeuwen over het algemeen genomen

tè veel dingen op de geestelijke plank laten liggen.

Vandaag de dag is er kennelijk veel behoefte aan moderne samenkomsten en 'speciale' conferenties of weekenden. Maar je begrijpt het al.. ondanks alle mooie kanten van heden-daagse Evangelische samenkomsten, vallen de meeste van bovengenoemde zaken ver buiten mijn behoeften. Het spijt mij mensen, maar kan de geestelijkheid er vaak maar zo moeilijk in ontdekken.. Het zal wel aan mij liggen.
 

Wat ook hot is zijn uitgekiende modellen voor grote kerken die wekelijks een "excellente" en succesvolle samenkomst neer willen zetten.

En natùùrlijk de genezingsdiensten... 
Ze lijken steeds populairder te worden.
Er gebeurd tenminste wat op het podium hè..
Er worden zelfs trainingsdagen over genezing gehouden.
'Ben benieuwd wat God vanavond gaat doen! whaha! amèn?!!' ..

Wat een beetje uit lijkt te raken is het onbegrijpelijke maar eenvoudige Evangelie van Jezus Christus die voor ons gekruisigd is ...

Het offer van Christus en Zijn licht,

doet alle geluid-en lichtshows verstommen en verbleken.

De Messias voerde geen show op toen Hij zei: "Het ìs Volbracht."
Wordt weer stil mensen. Stil tot de Heer.
Morgen is het Palmzondag of Palmpasen. De laatste zondag voor Pasen. Dan begint de zoge-noemde Goede Week. Ook wel Stille Week.
Een stille week toegewenst allemaal -- en morgen een geluidsarme samenkomst ....

Hierbij kun je lezen: Filippenzen 2:2-8 en 2 Timotheüs 4:2-5

"The Old Rugged Cross"

Serie-Hymnen #3

The Old Rugged Cross - 1913

Woorden: George Bennard, 1873 - 1958

Muziek: George Bennard

"Hij heeft in Zijn lichaam onze zonden het kruishout op gedragen,
opdat wij, dood voor de zonde, rechtvaardig zouden leven.

Door Zijn striemen bent u Genezen."

―1 Petrus 2:24

Vandaag weer een 'nieuw' hymne-verhaal. En omdat we in de periode van de Lijdenstijd leven, dit keer een Paaslied: "The Old Rugged Cross". Ook weer een prachtig lied.
Deze bekende hymne werd geschreven en gecomponeerd door George Bennard in 1913 en wordt gerekend tot één van de favoriete hymnen van de 20e eeuw.
In het Nederlands kennen wij dit lied als "Het ruw houten Kruis", lied nr. 836 uit de bundel van Johannes de Heer.

Het verhaal achter de woorden van The Old Rugged Cross is eigenlijk niet heel bijzonder. Er zijn genoeg hymnen waarvan de geschiedenis een stuk indrukwekkender is. Maar het lied zelf is nog steeds een geliefde klassieker en mag daarom niet ontbreken in deze serie, dacht ik.

George werd geboren in de staat Ohio, kort na de Burgeroorlog. Enkele jaren later verhuisde het gezin naar de staat Iowa omdat zijn vader daar kon gaan werken als mijnwerker. Hun huis stond in een dorp met de mooie naam Lucas. In dit plaatsje gaf de jonge George tijdens een samenkomst van The Salvation Army zijn hart aan de Heer. Hij was 16 jaar jong toen hij de wens had om te gaan dienen in 'het leger'. Maar de plotselinge dood van zijn vader maakte dit onmogelijk en de jonge George moest gaan werken voor zijn moeder en zussen. Een paar jaar later vertrok hij naar Chigago, trouwde en ging alsnog dienen bij de Salvation Army, het leger des Heils.

Na zijn tijd bij het leger was hij nauw betrokken bij opwekkings-samenkomsten in Michigan en New York.
Hier kreeg George een teleurstellende ervaring dat hem stil deed zetten bij het kruis van Christus en wat het werkelijk betekent om mét Hem te lijden. Hij kwam tot de conclusie dat het Kruis veel meer is dan slechts een religieus symbool; namelijk het hart van het Evangelie.

Op een dag in 1913, werd George geïnspireerd door een samenkomst in Albion, Michigan, en componeerde hij een melodie waar hij de woorden van het eerste couplet van The Old Rugged Cross op schreef. Deze woorden vertolkte de zoektocht en het diepe verlangen van zijn hart:

On a hill far away
stood an old rugged cross,

the emblem of suffering and shame;

and I love that old cross where the dearest and best

for a world of lost sinners was slain.

∞

So I'll cherish the old rugged cross,

till my trophies at last I lay down;

I will cling to the old rugged cross,

and exchange it some day, for a crown.

Vanaf het moment dat deze hymne voor de eerste keer bij samenzang werd gebruikt in Chicago, werd het snel een geliefd lied door heel Amerika en niet veel later ook in Europa.

In de tijd ná het schrijven van The Old Rugged Cross, diende George nog 40 jaar in het Leger van de Heer.
Op 9 oktober 1958 verwisselde hij zijn aardse kruis voor een hemelse kroon.

Witte jas en rode nagels

September 2006.

Inmiddels was ik gediagnosticeerd met de Ziekte van Lyme. Ik moest opnieuw in Nijmegen zijn. Dit keer in het St. Radboud. 

Haar dunne lange vingers eindigen in bijna even lange knalrode nagels.

Haar gemascaradeerde ogen maken mij stiekem angstig. Ze doen me in combinatie met haar haardracht, ingevallen wangen en magere gestalte denken aan een voorbijvliegende heks die elk moment een pot stinkend slijm over me heen zal storten.

Nee, nooit eerder was ik dichter in de buurt van een heuse heks..

Ik kom voor de uitslag van een bloed-en hersenvocht onderzoek naar antistoffen op borrelia. Dit is de bacterie die de Ziekte van Lyme kan veroorzaken. In mijn geval Neuroborreliose.

Het bloed blijkt voor de 4e keer 'positief' en dat in vier verschillende laboratoria met 2 methoden. Maar het hersenvocht (liquor) is negatief en dus vertelt de verklede heks (of omgetoverde dokter) met haar zwarte ogen mij dat het geen Lyme kan zijn. "Want het hersenvocht is negatief." Op Internet had ik inmiddels gelezen dat bij chronisch Lymepatienten slechts in 9% van de gevallen de liquor positief is, zo bleek uit een Amerikaans onderzoek.

"Maar dokter, ...."

"Ja, ik ken en erken uw klachten meneer, en er bestaan zo véél onderzoeksresultaten, maar ik begin niet aan een intraveneuze behandeling voor deze verschijnselen."

"Maar dokter, ...."

"Het spijt mij meneer, ik heb 10-tallen patiënten zoals u gezien. En hoe heftig het ook kan zijn, u moet met deze klachten leren leven."

"Ja, het is zeker heftig dokter, maar ..."

"De klachten met beperkingen die u heeft is een aanslag op elke relatie. Het heeft al heel wat huwelijken gekost."

"Nou, 't heeft ons juist dichter bij elkaar gebracht hoorr!", antwoord mijn toenmalige vriendin.

" ... @#$% ... "

De blik van de dokterin wordt nu nòg killer en ik vrees dat ze elk moment haar vliegbezem tevoorschijn tovert..

"Tja, wat nu dokter, kunt u verder ècht niets voor mij betekenen?"

"Ik raad u haptonomie aan. Een sessie bij de psychiater kan ook positief uitwerken."

"Jaja oké, nou vriendelijk bedankt hoor dokter."

   

Het plaatje van je leven

Wat maakt nu een goede foto zo mooi? Feitelijk datgene wat binnen het kader valt.
De kern van elke plaatje is het kader. Want dat bepaalt wat we zien.
Het is een uitspraak van een Engelse schrijver die ik graag mag lezen:

Art is limitation; the essence of every picture is the frame.
―G.K. Chesterton, Orthodoxy

Zo is het eigenlijk ook met ons leven. Ons leven wordt in zekere zin bepaalt door wat wij zien. Door onze beperkingen dus eigenlijk. Misschien is het beter te zeggen; de grenzen van ons aardse bestaan: "Het frame".
Wanneer wij onze beperkingen durven te accepteren en onze verlangens los kunnen laten, zullen we werkelijk Vrij zijn. Vrijheid die nodig is om een bijzonder plaatje te laten maken: De foto van je leven. Of de röntgen van je hart ..
Gemaakt door God ...

Lake Manyara, Tanzania. Februari 2000

If you draw a giraffe, you must draw him with a long neck.
If in your bold creative way you hold yourself free to draw a giraffe with a short neck, you will really find that you are not free to draw a giraffe.
―G.K. Chesterton, Orthodoxy

Kijk niet naar wat er niet is, maar naar datgene wat er wèl is. Wat jou je leven kleur geeft. Dat lukt enkel wanneer we ons leven in handen van de Schepper leggen. In handen van de Maker van het leven, die ons liefdevol schiep.

Ik geloof dat wat ik geloof, mij maakt wie ik ben.

Ik heb het niet bedacht, niet gemaakt. Nee, het maakt mìj.

Ook een uitspraak van Chesterton. Hij had het goed gezien, meen ik.
Later is zijn uitspraak in een prachtig lied verwerkt door Rich Mullins, Creed :

And I believe what I believe,

Is what makes me what I am,

I did not make it, no it is making me.
It is the very truth of God and not 
The invention of any man. 

Alleen de mens die zijn vertrouwen op God durft te stellen, zijn of haar leven in Gods handen legt, zal over het randje van dit leven kunnen gluren.

Dit geeft een onuitsprekelijke hoop: Dat je elke dag weer beseft dat er Iemand is die je gemaakt heeft. Dat er Iemand is die op je wacht. Dat er Iemand is die onvoorwaardelijk van je houdt.
Opdat je over het frame, over de rand van dit leven heen kunt kijken en straks een Leven binnenwandelt waarin geen kader meer zijn zal ― Een tijdloos en grenzeloos bestaan!
 Voor eeuwig bij Hem.

Hierbij kun je lezen: Mattheüs 16:24-27