Ooit stond ik in een kring in een stacaravan. Met mensen die door het leven wenste te gaan als gebedsgenezers en profetessen. Een soort Jomanda's maar dan anders. Niet minder eng.. Visioenen werden gedeeld. Ik zou over een paar jaar op de schaatsen mijn kindje in een stoel vooruit duwen. Alles zou weer goed komen. Een ring met rode steen was iets waar definitief afstand van gedaan moest worden om 'alle demonen terug te sturen naar de dorre vlakten waar ze thuis horen'. Huh, ring met rode steen?? Kreeg de indruk dat hier een ouderwets ik-zie-ik-zie-wat-jij-niet-ziet spelletje werd gespeeld en waande me weer even een jongetje van tien.
De meest creatieve tongentaal werd gebezigd. Voelde ter plekke weinig geestelijkheid. Geen open oprechte liefde voor Jezus. Kreeg eerder het gevoel dat God compleet belachelijk werd gemaakt. Dat idee heb ik overigens wel vaker: Dat sommige christenen met hun luid geroep om en voor genezing God niet "groot maken" zoals dat heet, maar juist akelig klein. (als dat mogelijk was..)
Toch hoopte ik stiekem ergens in een heel klein hoekje van mijn hart dat de toverachtige spreuken zouden 'werken'.
Dat ik eìndelijk van mijn idiote pijn af zou komen!
Een kat in het nauw maakt rare sprongen, nietwaar?
Ja ik ben wat rare 'ego's' tegengekomen op mijn weg naar genezing.
Tot op de dag van vandaag ben ik nog steeds niet in staat om alle hindernissen op de weg naar genezing succesvol te overwinnen..
Maar de Heer is mij nabij. Ben een dankbaar mens omdat ik geloof en zeker weet op een Dag voor Hem te staan:
Dag vriend, geloof je Me nu? ... welkom in Mijn Vaders huis ..
Ik voel me altijd erg onrustig worden als ik ergens ben (was)in een samenkomst e.d. waar het die kant op ging, die tongentaal, dat hele sfeertje... Had dan het gevoel: Hier moet ik weg! En zeker niet het idee dat ik voor me moest laten bidden...
BeantwoordenVerwijderenGod zou het kunnen, genezen... en het lijkt me best heel erg zwaar voor je dat het niet gebeurt. Maar toch: juist de Heer dan zo vast moeten houden en weten dat Hij dat juist wil, dat is de 'kunst'...
Wij zijn kleine huis fan, en laatst zag ik op dvd een aflevring die ging over een gebedsgenezer... De eo heeft die vroeger nooit uitgezonden, maar hierin kwam het ook naar voren dat er veel bedrog bij komt kijken... dat zal niet bij ieder zo zijn, maar geestelijk iemand bedriegen is misschien nog wel erger...
Dankjewel voor je reactie Gerda,
VerwijderenZo herkenbaar hé, dat "hier moet ik weg!" Het komt vaak zo negatief over voor veel mensen om deze zaken te benoemen. Maar juìst dat "sfeertje" wat je in dergelijke samenkomsten tegenkomt is zo negatief... En het spijt me voor sommige, maar kan het zo af en toe niet laten om dit te benoemen.
Bedrog is uiteraard geen standaard in zgn. genezingssamenkomsten, maar te vaak wel, ook onbewust daar ben ik wel zeker van. Oordeel in deze is daarom nooit goed en ook niet mijn bedoeling. Maar je valt soms van verbazing in verbazing, met het nodige verdriet als gevolg..
Ben ook nog steeds 'kleine huis' fan! ;)
Hoi, mijn reactie hieronder duurde even, dus had niet gezien dat je al had gereageerd. :)Ik hoop wel voor je dat de (geestelijke) pijn van het daar zo behandeld te zijn, van je weggenomen wordt als dat nog erg sterk aanwezig zou zijn... Want geestelijke pijn is minstens zo erg als lichamelijke omdat het 'oneerlijke' pijn is.. zeg het maar even zo.
VerwijderenEen overlappinkje van reacties ;) moet kunnen. Ja hoor, dat heb ik zeker achter me gelaten. Het was ook onervarenheid, pas later gaat er een wereld voor je open, en gelukkig gaan dan ook je ogen open... Vind het 'leuk' om zo af en toe een herinnering te delen, liefst met een vleugje humor er overheen. Er is zoveel MEER dan deze verdrietige zaken. Jezus leeft, en Hij kent ons hart!
VerwijderenFijn, dat wilde ik toch graag even weten. :)
VerwijderenIk bedoel natuurlijk 'dat Hij juist wil dat je Hem blijft vasthouden...':)
BeantwoordenVerwijderenAls ik soms het gevoel heb dat ik wel eens wat meer 'voorspoed' zou willen hebben op bepaalde vlakken, denk ik aan de tekst die over de Here Jezus gaat...uit Hebreeen 2: 10 Want het voegde Hem, om wie en door wie alle dingen bestaan, dat Hij, om vele zonen tot heerlijkheid te brengen, de Leidsman hunner behoudenis door lijden heen zou volmaken.
En ook de Heer zelf was beangst als mens. Daar staan we niet altijd bij stil maar het is voor mij een eye-opener geweest dat we niet altijd van de sterke gelovigen hoeven te zijn die alles aan moeten kunnen...
Die tekst komt uit Hebr 5: 7 Tijdens zijn dagen in het vlees heeft Hij gebeden en smekingen onder sterk geroep en tranen geofferd aan Hem, die Hem uit de dood kon redden, en Hij is verhoord uit zijn angst, 8 en zo heeft Hij, hoewel Hij de Zoon was, de gehoorzaamheid geleerd uit hetgeen Hij heeft geleden, 9 en toen Hij het einde had bereikt, is Hij voor allen, die Hem gehoorzamen, een oorzaak van eeuwig heil geworden,
Mooi vind ik hier dat God hem verhoorde uit zijn angst al werd de beker niet voor Hem weggenomen. Het gehoorzamen kostte Hem ook strijd en lijden.
En als we Hem gehoorzamen, is Hij voor ons de oorzaak tot ons eeuwig heil. Wat een mooi resultaat van zijn lijden.
Amèn, Gerda. Geloof wordt zichtbaar in zwakheid. Als één persoon daar van getuigde in de Bijbel is het misschien Paulus wel. Geloven is gehoorzamen en vertrouwen, op Christus. En dat kan niet anders dan met lijden gepaard gaan, in welke vorm ook. Toch, of misschien wel juist, mag je dan de Zegen van je gebrokenheid gaan ervaren.
VerwijderenZat ooit naast een dame die de hele avond:"sjakketakketier en sjakketakketaar" zat te mompelen. En een jongeman met woest uiterlijk die klonk als een slecht afgestelde buitenboortmotor. Het klonk als:"rikketikke, rakkertakke, rokketokke.
BeantwoordenVerwijderenDan schaam je je als christen best wel. Ik bedoel, laten we nou wel normaal blijven doen!
Je verhaal is herkenbaar. Op mijn weblog kwam voor korte tijd ook een dame die profetes zegde te zijn en ook al van die flauwekul praat ophing over wat de Heer dan wel niet allemaal te zeggen had door haar.
Ze droeg een soort lange Jomanda-achtige gewaden (op de foto's op haar weblog) en ik werd er net zo naar van dat ik nog immer een foto van haar bewaar voor als ik een verstopping heb. Dan gaat het ook nog van: rakketakketaar en shakketakketier van achteren. En opluchten dat het doet. Echt het helpt....
Haha :) de winden van de geest? Beter maar met gezond portie humor benaderen toch? Want 't is al triest genoeg.
BeantwoordenVerwijderenJe precies Hans. Ze vinden wat uit hoor, die christenen. Ze moeten toch hun speeltjes hebben tot de Heer komt en hun een hemelse fopspeen in de mond stopt. Dan mogen ze tot in eeuwigheid: schakketakketier en sjakketakketaar kraaien en over de hemelse vloer kruipen. ZOals de boom valt blijft hij liggen. Wat God in dit leven van je heeft kunnen maken zal je blijven.
BeantwoordenVerwijderenJe mag wel uitkijken dat je niet op ze trapt want baby's kruipen zo wat rond over de vloer en voor je het weet trap je op een rammelaar...
;) Je puntneuzige vriend zei altijd: "Dáár in de eeuwigheid, zul je zijn wat God in dìt leven van je heeft kunnen maken." Daar had/heeft Henk een belangrijk punt meen ik.
Verwijderen