onderOnsje #8
Lieve Jezus,
Krijg het idee dat ik vaak net te laat ben om die foute tak van mijn 'eigen ik' te snoeien. Misschien omdat ik nog steeds denk dat ik dat zelf moet doen.. Leer mij mijn leven aan U over te geven, Heer. Leer me zonder twijfels de dode takken in het vuur te gooien. Want die dienen enkel nog voor een kortstondig vuurtje. Mijn verlangens knallen iedere keer tegen een muur. Tegen de muur van mijn eigen beperkingen.. Alleen in U vind ik Vrijheid en ervaar ik Vrede. Heer, neem mij bij de Hand. Laat mij schuilen in de Vrede van Uw Aanwezigheid.
Maar nu weet ik mij altijd bij U,
U houdt mij aan de hand
en leidt mij volgens Uw plan.
Dan neemt U mij weg, met eer bekleed.
~Psalm 73:23,24
Geliefde,
Gooi die dorre takken in het vuur! Laat je door Mij snoeien zodat jonge ranken zullen groeien en bloeien in je leven. Ook in je Geestelijk leven.
Gooi die dorre takken in het vuur! Laat je door Mij snoeien zodat jonge ranken zullen groeien en bloeien in je leven. Ook in je Geestelijk leven.
Wanneer je Mij mijn werk laat doen door jou heen, zul je Vruchtdragen.
Ik pak je hand, Ik laat je nòòit meer los! Vertrouw op Mij.
Het gaat er niet om wat jij achterlaat. Maar wat Ik achterlaat, ìn jou en ná jou.. Zet je hart open, en laat Mij je onderwijzen. Ik ben je Leraar.
Ik neem je bij Mijn hand.
Heel mooi onderonsje over discipelschap. Dank je wel.
BeantwoordenVerwijderenMooie post Hans, ik zit trouwens net je vorige post nog te lezen, prachtig geschreven en gedacht!
BeantwoordenVerwijderenHoi die Hans. Hier een mindere dag, dat kan zo maar gebeuren. Je logje is herkenbaar omdat ik hier ook wildgroei ervaar. Takken die hoognodig een behandeling nodig hebben, maar die ik met hand en tand lijkt te verdedigen. Typisch menselijk misschien. Ik vind het niet zo makkelijk dat "gesnoei" in mijn leven.
BeantwoordenVerwijderenEen redelijke vraag die opkomt is wat die takken zijn of beter gezegd wie die takken zijn "aan" de ware wijnstok die in het vuur worden geworpen? Veel mensen zeggen dat het op naamchristenen slaat, maar zijn dat dan takken "aan" de ware wijnstok of gaat het hier toch over christenen die niet willen worden gesnoeid?
Goeie vraag voor een mindere dag, Peter.
BeantwoordenVerwijderenDe dorre takken zie ik als mijn eigen zonden. Van het niet gesnoeid willen worden dus.
Maar zoals Jezus het vertelt kan het misschien ook als het eerste uitgelegd worden?
Mooi blog, voor mij zijn die dorre takken momentee :die dingen verwijderen uit mijn leven die te veel energie kosten. Bedankt!
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Mirjam. Dat is een goeie: Dingen die teveel energie kosten, kunnen haast onmogelijk Vrucht geven hè..
VerwijderenIs denk ik een manier om dit uit te leggen en ik geloof hierin. Toch verworden de takken op deze wijze een beetje tot zaken uit ons leven en de vraag is als de takken voor zoiets staan, wat dan het beeld is van onszelf? De wijnstok zelf is de Heer, dat zegt Hijzelf. Maar als Hij de stam is en wij de takken, verworden de takken tot de mensheid (aan Hem) die de ware wijnstok is en blijft de vraag wie de takken zijn die weggenomen worden en in het vuur geworpen? Iemand zei me:"dat zijn de kerkmensen die er bijzitten zonder er echt bij te horen." Een redelijke uitleg maar ik blijf zitten met de woorden: AAN MIJ. Zegt Jezus tot mensen die niet aan Hem vastzitten AAN MIJ? Dat is de hamvraag. Maakt niet uit, we kunnen niet alles uitpluizen, ik weet het...
BeantwoordenVerwijderenDaarom, dat "aan mij"; Door vertrouwen en Genade, mag je toch zeker weten dat ook jij toebehoort aan Zijn ranken?! De dorre takken is ons eigen ik, wat niet echt deugt,. Nou ja, zo versta ik Johannes 15. Fijne zondag verder, -hans
VerwijderenI want the LORD to prune me all I need to be prunned in order to be able to bring forth Christ! I must Surrender to Him at all times~ ♥♥♥
BeantwoordenVerwijderenHoi Hans, van mij een wat latere reactie (maar beter laat dan helemaal niet he:) Hoe en hoeveel je ook gesnoeid wordt in je leven, houd zijn Hand vast en zoek Hem steeds weer. Maar laat vooral ook Hem jou hand vastpakken, dus trek je handen niet uit de Zijne. Ken je dat mooie gedicht van het kapotte speelgoed wat een kind aan zijn vader geeft? (misschien sluit het in detail niet helemaal aan met je blogbericht, maar het schiet me zo ineens te binnen). De confrontaties met het niet leven naar zijn wil zijn mijn dorre takken, en die gooi ik het liefst direct in het vuur (niet dat dat altijd even gemakkelijk gaat), omdat ze mij belemmeren in het volgen van Hem. Mooie post, bedankt weer Hans!
BeantwoordenVerwijderenHoi Tineke, nee, dat gedicht ken ik niet volgens mij. Kun je die misschien plaatsen of linken?
BeantwoordenVerwijderenHmm, dat zijn ook de meeste van mijn dorre takken. Het komt steeds weer neer op onze eigen-wijsheid en (subtiele) hoogmoed. Het is Bevrijdend om iedere keer opnieuw onze 'zekerheden' los te laten, en àlles aan Hem te geven.
Thanks voor je mooie reactie.
Ik zal het plaatsen op mijn blog. Het sluit mooi aan wat je schrijft over onze 'zekerheden' loslaten, want loslaten, dat is waar het gedicht over gaat.
Verwijderen